008
“Onze moeder laat een boze zucht uit haar mond verdwijnen, al snel glip ik samen met Quincy de tuin in. Samen ploffen we op een stoel en genieten van de zon, al snel komt er een jongen de tuin ingelopen met een grote doos in zijn handen. ‘Zijn jullie Quincy en Kayleigh Meyer? Snel kijken we allebei over onze zonnebril , en knikken dan meteen. Hij overhandigt de doos aan Kayleigh en verlaat onze tuin weer, verbaast kijken we samen naar de grote doos. “Ik durf het niet open te maken, stel je voor dat het een flauwe grap van iemand is? Quincy schudt lachend haar hoofd, het pakketje komt vanuit Duitsland. “Allebei zetten we een verbaast gezicht op, het zal de verassing van Tokiohotel toch niet zijn?! Quincy pakt een brief van de zijkant en scheurt de envelop voorzichtig open, als de envelop eenmaal open is begint Quincy de brief langzaam voor te lezen.
“Beste Quincy & Kayleigh.
Hierbij de verassing die we jullie hadden beloofd, wij hopen dat jullie er heel blij mee zullen zijn! Veel kunnen we niet voor jullie doen, maar we leven zeker met jullie situatie mee. We haden in de mail gezet dat jullie een envelop met een verassing zouden ontvangen, maar we hebben het wat groter uitgepakt! “Maak de doos maar snel open en beleef er heel veel plezier van!
Veel liefst de jongens van Tokiohotel!
Kayleigh d'r ogen worden groot en ze maakt de doos snel open en Quincy wacht gespannen af. 'Kijk, dit is het shirt wat mama had vernield' zegt Kayleigh vrolijk en Quincy glimlacht. 'En nu de envelop opmaken!' zegt Quincy en ze kijkt er in en ziet 2 concertkaartjes en glimlacht breed. 'Mama gaat deze verassing mooi niet voor ons verpesten' zegt Quincy en Kayleigh knikt meteen. 'Zij hoeft dan niet eens te weten dat we naar een concert van Tokio Hotel gaan' zegt Kayleigh en Quincy knikt met een glimlach. Snel bergen we de spullen op en lopen ongezien naar boven en leggen de verassing op een veilige plaats. “Er giert veel blijdschap door onze lichamen, eindelijk zullen we de jongens gaan ontmoeten! Maar toch mis ik nog steeds iets hier bij ons thuis, het liefste zouden we allebei willen dat papa terug was. Een diepe zucht verlaat de mond van Kayleigh en snel pakt het nieuwe tshirt op, snel snuift ze de geur op. “Eerlijk waar, ik ruik gewoon Tom in dit shirt en een enorme glimlach siert de mond van Kayliegh. “Lachend schudt Quincy haar hoofd, mijn zusje is echt helemaal gek van de TomKaulitz!
Reageer (1)
Nieuwe lezer!! (;
1 decennium geledenGeweldig verhaal
HOP HOP met die beentjes en verder schrijven!
Snel verder? xxx(flower)