|14|

‘ik zie dat je wakker bent’ ik zit voor de grote spiegel en kijk er in. Mijn ogen zijn licht paars. Het verbaast me. Waarom veranderde mijn ogen steeds. Er wordt op de deur geklopt en ik doe open. Er staat een vrouw voor. Ze buigt. ‘als u wilt ontbijten, kan u mij volgen’ ik knik en volg de vrouw. Na het ontbeid besluit ik wat ik het gebouw rond te kijken. Opeens uit het niets voel ik een ongemakkelijk gevoel. Waar is Shadow eigenlijk. Een angstig gevoel bekruipt me opeens. Hij kan me niet in de steek laten. Ik slik en kijk om me heen. Waar ben ik? Er is helemaal niemand. Mijn ogen flitsen van de ene kant naar de andere kant terwijl ik in paniek raak. Shadow waar ben je? Hij zei dat hij me nooit in de steek zou laten. Ik haal een paar keer diep adem. Oké, misschien is hij eventjes weg. Of hij is ook verdwaalt. Langzaam kalmeer ik mezelf. Nu kan ik me concentreren om weer naar de bewoonde wereld te gaan. Langzaam loop ik door de gangen tot ik weer mensen zie. ‘was je verdwaald’ ik spring bijna een meter de lucht in als er een stem naast me klinkt. Het is Seth. Hij grinnikt eventjes en pakt mijn hand vast. ‘ik leid je wel rond’ ik kantel mijn hoofd nieuwsgierig. Seth lacht vrolijk naar me en ik loop met hem mee. Misschien kan ik hem wel vertrouwen. De rest van de dag laat Seth me het gebouw zien.
‘ik moet eerlijk zijn, het is fijn om weer een nieuw gezicht hier te zien’ ik hou mijn hand voor mijn mond en lach geluidloos. Hij lacht ook even en we kijken samen naar de sterren die boven ons schijnen. Er waait een koele wind. Het was de hele dag al warm geweest. Ik wil eigenlijk wel iets tegen hem zeggen. Ik schuifel ongemakkelijk heen en weer. ‘waarom zeg je niets?’ vraagt Seth dan. Ik kijk verbaast naar hem op. Zou hij dan niet door hebben gehad dat ik niet kan praten?’ Seth krijgt weer een lach op zijn gezicht. ‘ik maak maar een grapje’ ik kijk blozend weg. “Vecht, vecht samen met mij” ik sta gelijk op. Wie was dat? ‘wat is er, Raven?’ ik wijs naar de toren. Wacht? Noemde hij me nou net Raven. Seth pakt mijn hand vast. ‘ja, ik weet hoe je heet. En ik kan met je praten in gedachten, alleen als jij het toelaat’ ik trek mijn hand gelijk terug. ‘ik moet je wat vertellen over je vriend, Shadow’ wat is er met Shadow? Seth zucht en gaat weer zitten. Hij wrijft over zijn gezicht en zegt dan; ‘hij is zonder jou weg gegaan’ elk spiertje in mijn lichaam begint opeens te protesteren. Het lijkt net alsof mijn lichaam en geest niet meer samen wil zijn. Ik wil het uit schreeuwen maar mijn stem werkt nog steeds niet. Waarom heeft hij me alleen gelaten? Shadow, waarom heb je me alleen gelaten? Ik schud mijn hoofd heftig terwijl ik op mijn knieën zit. De tranen stromen over mijn wangen. ‘Raven’ voor dat Seth dichtbij me kan komen wordt hij weg geblazen. Hoofdschuddend kom ik een stukje van de grond. Er vormt een lichte bubbel om me heen. Seth komt overeind en krijgt dan een evil lach. ‘nu krijg ik al jou krachten!’ roept hij uit. Hij steekt zijn hand uit naar de bubbel.