Friends go through many things [Alex Evans] #6

Weegschaal
Still Moon Point of Vieuw.


Ik keek Luna geschrokken aan.
'Ö Dat ga je niet menen?!' Zei ik, nog steeds een beetje geshokkeerd.
Luna keek bang naar beneden. 'Toch wel'
Zei ze heel zacht. Bijna onhoorbaar.
'Wij gaan een spiegel en een weegschaal zoeken.' Zei ik vast besloten toen ik een beetje was bijgekomen.

We gingen naar huis en ik sleurde Luna meteen mee naar de badkamer waar ik de weegschaal voor de deur zette. De langwerpige spiegel hing aan de deur. Dan kon ze haarzelf meteen zien.

'Kom, ga staan' Beveelde ik Luna.
'Nee, ik hoef mezelf niet te zien, ik ben de laatste tijd veel teveel aangekomen.' Ik duwde Luna op de weegschaal wat niet erg moeilijk was omdat ze toch bijna niks woog en dus bijna geen kracht had.

Luna gaf de hoop op en stribbelde niet meer tegen. Wel keek ze boos in de spiegel naar mijn ogen.

Ik gaf er geen reactie op en keek naar beneden. 23 Kilo!
Oh-My-GOD!

Ik keek Luna beangstigend aan. 'Wat? Weeg ik zoveel?' Vroeg ze met tranen in der ogen. Ik schudde mijn hoofd langzaam.
'Nee, te weinig' Zei ik en mijn ogen bleven wijd open gesperd.

'Ik ga even naar beneden.' Zei ik met een overslag in mijn stem. Ik liep als getroumatizeerd naar de bank in de woonkamer en bleef zo voor me uitkijken. #Ik ga een psicholoog bellen.# Dacht ik en ik ontwaakde meteen. Ik pakte de telefoon snel en al vlak daarna hoorde ik dat de telefoon werd opgepakt...





Written By Myself Ghehe:y)