Before Crisis

Zodra ik wakker word voel ik me een heel ander mens. Ambitieus, lenig, sterk, vol zelfvertrouwen, sensueel en alsof niets of niemand mij kan tegenhouden om mijn doel te bereiken. Ik kom overeind en de deken waar ik onderlag valt van me af. Als ik probeer te lopen op die hakken merk ik dat het een stuk gemakkelijker is als eerst.Wat is er een godsnaam met mij gebeurd? "Hoe voel je je?" vraagt Kadaj die op mij af was komen lopen samen met Yazoo en Loz. Waarschijnlijk waren ze alle drie benieuwd hoe de inwijding was verlopen. "Anders, ik bedoel ik kan nu wel op deze onmogelijke hakken lopen." Oké, ik ben ook bijdehand geworden. Er komt een grijns op de drie gezichten en ikzelf krijg ook een grijns op mijn gezicht. Ik was eindelijk niet meer dat bange meisje. Dat is eigenlijk ook het enige wat ik me kan herinneren, dat ik een bang meisje was en hoe ik hier was gekomen. Gesprekken en dat soort gebeurtenissen kan ik me helemaal niet meer herinneren. "Nou,wat moet er allemaal gebeuren voordat we moeder kunnen redden?" "Volgens ons onderzoek hebben we nog een maand voordat Shinra opzoek gaat en wij achtervolgen hun gewoon. In die maand kunnen we je leren vechten en de dingen die je moet weten. We moeten je ook testen voor Moeder." Ik kijk ze vreemd aan. "Wat moet er getest worden dan?" Nu kijken hun mij op een vreemde manier aan. "Ben je het vergeten? Je moet misschien een gastlichaam zijn voor moeder."