Thirty

*Harry Styles

Met een klap duwde ik de deur open en deed ik mijn natte jas uit.
De zaak was verlaten op een tafeltje na.
Er verscheen vrijwel meteen een grijns op mijn gezicht.
'VAS HAPPENING, SVEN?' riep ik luid.
'Oh nee...' mompelde hij. Ik kon het niet horen maar wel van zijn lippen aflezen.
Gepikeerd trok hij zijn groene sweater over zijn hoofd.
Geamuseerd ging ik naast hem zitten en trok ik de sweater terug van zijn hoofd af.
'Sven, je bent geen struisvogel. Je weet best dat, ook al kun je ons niet zien, we er nog steeds zijn.'
De rest kwam er ook bij zitten. Louis, Niall, Liam en Zayn keken geamuseerd naar Sven maar Trevor leek er niets van te begrijpen.
'Trevor, dit is onze beste vriend Sven.' grinnikte ik.
'Oh...' Trevor knikte maar leek er nog steeds niet veel van te begrijpen.
'Ik ben jullie vriend niet.' zei Sven geërgerd. Hij wou net rechtstaan om te vertrekken tot hij opeens iets leek op te merken.
'Is zij er niet bij?' Hij legde een nadruk op het woord zij.
Ik trok mijn wenkbrauwen op.
'Oh, jawel. Ze is gewoon onzichtbaar. Is het niet zo, Zoey?'
grinnikte Zayn terwijl hij zijn arm om de schouders van een onzichtbaar iemand legde.
Sven rolde met zijn ogen en deed alsof hij het erg flauw vond maar kon het niet helpen om even flauw te grijnzen.
'Nee, echt. De kliek is niet compleet. Die ander is er ook niet, en jij bent nieuw.' zei hij terwijl hij naar Trevor knikte.
'Ik ben Zoey's vriend. Ik ben pas een week geleden aangekomen.' antwoordde die rustig.
Sven trok grote ogen en keek hem opeens vol bewondering aan.
'Ben je haar vriend?! Respect...' Vervolgens keek hij naar mij.
'Weet je, ik dacht eigenlijk dat ze verliefd op jou was en gewoon had verzonnen dat ze een vriendje had...'
Ik trok mijn wenkbrauwen op. 'Hé? Hoezo?'
'Die avond in de club. Weet je nog? Jij zat aan te pappen met Mell en merkte amper dat ze weg was. Zoey liep voorbij en ik begon haar wat te plagen omdat jij meer aandacht had voor Mell dan voor haar. Toen zei ze dat ze een vriend had waar ze helemaal tevreden mee was, ik geloofde haar niet en drijfde het onderwerp dus nog en beetje voort. Ik zei dat ze gewoon jaloers was omdat jij Mell zag staan en haar niet. Toen flipte ze zowat en riep ze dat je haar wel zag staan.'
langzaamaan begon de herinnering naar die avond terug te komen en herinnerde ik me hoe Zoey boos naar Sven had geschreeuwd en vervolgens kwaad was weg gebeend.
Ik had me de halve avond afgevraagd waarover ze het had. Was dat het?
Was ze jaloers op Mell? Ging het om mij?
'Maar, aangezien jij dus toch bestaat krijgt ze hoogstwaarschijnlijk gewoon graag aandacht. Hé, Mell!'