Raven

Ik zat samen met Romeo op een bank een lijsje te bekijken. Hij mocht komen van zijn moeder maar alles ze moest precies weten wat Romeo allemaal moest meehebben.
'Matras?'
'Heb ik thuis'
'Dekens?'
'Ook thuis'
'Kussen?'
'Je mag je eigen meebrengen'
'Tandeborstel?'
'Die neem je toch zelf mee?'
'Mijn moeder heeft deze lijs gemaak!'
'Neem je eigen maar mee'
'Oke. Tandpasta?'
'Je mag de mijne gebruiken, mijn speeksel hangt er niet aan.
'Ik ben niet vies van jou speeksel hoor'
'Nee?'
'Nee'
'Oke dan'
'Ik gebruik de jouwe wel'
'Oke, mij best'
'Mijn pyjama neem ik ook maar zelf mee'
'Jah, liefst wel'

'Zo zo. Kijk eens wie we hier hebben' Allebei keken we op. Een jongen met zwart haar en blauwe ogen stond voor ons. 'Ah, Hoi Raven' zei ik met een geforceerde glimlach. 'Hoi Marco' zei hij met een spottende stem. We keken elkaar strak aan. 'Ik zie dat onze Grafsteen nu een Grafzérk bij zich heeft in plaats van die Voodoo pop' zei hij. Ik zag dat Romeo er niet veel van begreep maar ik begreep er álles van. Met grafsteen bedoelde hij mij, met grafzerk bedoelde hij vast Romeo en met voodoo pop bedoelde hij Beth. 'Ik zie dat je ook niet alleen bent. Je hebt je kuikens mee' zei ik op dezelfde spottende toon als hijzelf. De jongens die achter hem stonden gromden dreigend maar ik trok me daar niets van aan. Vanuit mijn ooghoek zag ik hoe Romeo de lijs zo onopvallend mogelijk in zijn zak probeerde te schuiven maar Raven had het door. Snel griste hij de lijst uit zijn handen. Een glimlach die me totaal niet beviel verscheen op zijn gezicht. 'Logeren hé?' zei hij met zijn typische pest-stem. 'Bemoei je met je eigen zaken' Bromde ik. Rustig aan hé! Maar Marcotje, als je hem neukt, doe het dan wel veilig hé'
Hier had ik voor gevreest. gromend stapte ik op hem af maar voor ik hem kon bereiken voelde ik hoe iets aan mijn arm trok. Ik keek achter me en zag Romeo kijken met een Hij-is-het-niet-waard-blik. Ik bedaarde een beetje en deed een stap achteruit maar eerst griste ik nog de lijst uit zijn zwarte klauwen. Ik voelde hoe zachte druppels op mijn hoofd neer plensden. het begon te regen. 'Kom we zijn hier weg' zei ik tegen Romeo. Hij knikte en volgde me. We waren nog maar nauwelijks gekeerd of ik hoorde Ravens stem die ons moest voorstellen. 'Oh ja, Marco' hijgde hij. Woenden draaide ik me om. 'Hou je bek!' riep ik kwaad. Raven ging ongestoord verder. 'jah, Maco ja'
Dat was voor mij genoeg. Ik wilde naar voren renen en om op de grond drukken maar ik voelde twee armen om mijn middel.