Untill I found you ||115|| Tom

Tom

'Hee schatje!.' Met een glimlach draai ik me om en zie Amynthas staan. Emily komt ook thuis en springt gelijk bij Bill op schoot. Ik grinnik zacht en druk een kus op haar lippen. Ze gaat naast me liggen en legt haar hoofd op mijn schouder. Gelijk sla ik mijn arm om haar heen en trek ik haar wat dichter tegen me aan. Mijn lippen vinden haar voorhoofd om nog een kus op te drukken. Ja, ik kan met recht zeggen dat ik van Amynthas houdt.

'Ga je even mee naar boven?' Amynthas staat op en kijkt me vragend aan. Ik sta op, pak haar hand en volg haar haar boven.
Ze gaat op haar buik op bed liggen en ik ga, ook op mijn buik, naast haar liggen. Mijn arm sla ik om haar heen. Het laat andere mensen zien dat ze echt van mij is. Dat ze bij mij hoort en mijn meisje is.
'Wat is er liefje?' Amynthas pakt een kussen vast en klemt het tussen haar armen. Zenuwachtig kijkt ze me aan. Wat zou ze op haar lever hebben?
'Weet je nog,' begint ze. Nieuwsgierig kijk ik haar aan. Een zucht verlaat haar mond en moeilijk kijkt ze me aan. 'Weet je nog toen we dachten dat ik zwanger was? En dat die test toen negatief was?'
Ja, dat weet ik nog wel. Ik voelde me toen echt niet klaar om vader te worden. Ik zou geen idee hebben gehad wat ik moest doen. Nog steeds niet eigenlijk. Misschien komt dat wel nooit. Ik zou het niet weten.