GM - 3

“Hoe kan dat nu?”, vroeg de jongeman, toen hij het nieuws hoorde. “Geen man kan hem verslaan, hij wint altijd de worstelkampioenschappen.”
“De bakker heeft deze nacht iemand met een groene mantel door het dorp zien sluipen”, zei een van de vrouwen.
“Rudolf heeft helemaal geen groene mantel, dat weet ik zeker”, gromde zijn oom. Op dat moment kwam Paio binnen. Hij was de zoon van de kleermaker, die vorig jaar helaas overleed. Zijn moeder was enkele maanden later van verdriet gestorven, waardoor Paio een wees werd. Hij was enig kind, en moest nu voor zichzelf zorgen. De broer van de slager duwde iedereen aan de kant, en greep Paio bij zijn kraag.
“Wat heb je met Rudolf gedaan, smerig stuk uitschot?” Niet begrijpend keek iedereen hen aan, tot ze Paio’s groene mantel opmerkten.
“Rudolf, wat is er met Rudolf?”, vroeg Paio geschrokken om zich heen kijkend.
“Doe maar niet alsof je van niets weet, Rudolf is verdwenen en jij sloop vannacht door het dorp.”
“Maar nee, ik lag heel de nacht in mijn bed”, reageerde Paio meteen. De bakkersvrouw kwam binnen, ze wist nog van niets.
“Zeg, Paio, hoe komt het dat je mantel zo vuil is?”, vroeg ze verbaasd. “Ik dacht dat je gisteren net alles had laten wassen bij Bernadette.” Hij kreeg de kans niet om te reageren. De broer van de slager sleurde hem hardhandig naar buiten. Het duurde niet lang voor heel het dorp er rond stond. De slager was een van de eersten, hij rende op zijn broer en Paio af. Hij had de moeite niet genomen zijn schort uit te doen en zijn vleesmes weg te leggen. Paio staarde hem doodsbang aan.