My Love-Hate Relationships at Hogwarts [18]

Ik keek op en zag tot mijn opluchting dat er na Michael nog maar twee jongens een een meisje moesten, van de tweede jongens zou het me verbazen als de hoed geen Zwadderich zou zeggen want je ziet het kwaad zo in zijn ogen zitten. Na het oorverdovend applaus voor Michael, die ook in Huffelpuf zat, net als zijn grote broer, kwamen de drie andere leerlingen aan de beurt. En de tweede jongen die blijkbaar Pierre Mecamala heette, zat inderdaad in Zwadderich, tot niemands grote verbazing. Nadat de sorteerhoed klaar was met alle eerstejaars riep Perkamentus nog even smakelijk eten en klapte toen twee keer in zijn handen. Als door magie (^^) verschenen er op de vier grote tafels schotels met de lekkerste gerechten die ik ooit gezien had. ‘De huiselfen hebben zich uitgesloofd’, zei carlo terwijl hij grijnzend naar een plateau vol kippenboutjes keek. Ik keek hem aan en gromde even. ‘Oke, oke ik zeg al niets meer’, giechelde hij. Ik was samen met Hermelien tegen slavenarbeid bij huiselfen. Ik begrijp dat ze graag werken, maar daar zouden ze nu toch wel betaalt voor mogen worden. Hermelien en ik vonden het dus geweldig dat Harry Dobby vorig jaar bevrijd had. En bij het feit dat er een huiself bevrijd was kwam dan nog het idee dat die arme elf voor de familie van Malfidus gewerkt had. Er aan denken alleen al gaf me rillingen.