GM - 2

Een paar uur later was de bakker bezig met de broden uit te stallen, toen Olivia al binnenkwam. Zijn vrouw was nog met de kinderen bezig. Olivia was er altijd als eerste, aangezien haar vader, de houthakker, vroeg aan de slag wilde.
“Dag Olivia”, glimlachte hij vriendelijk.
“Dag bakker, een brood graag”, zei het meisje verlegen.
“Natuurlijk kind”, zei de bakker, en gaf haar het brood. Terwijl ze betaalde kwamen er twee vrouwen binnen. Ze waren blijkbaar druk in gesprek. Nieuwsgierig bleef Olivia staan luisteren. Ook de bakker spitste zijn oren.
“Heb je het gehoord? Rudolf, de zoon van de slager is verdwenen.”
“Verdwenen?”, vroeg de andere vrouw geschrokken. “Wanneer?”
“Vannacht”, zei de eerste weer. “Gisterenavond was hij er nog, en vanmorgen was hij nergens meer te bespeuren.”
“Droeg hij toevallig een groene mantel?”, mengde de bakker zich in het gesprek.
“Nee, waarom?”, vroeg de eerste vrouw nieuwsgierig en verbaasd.
“Ik zag vannacht iemand met een groene mantel in de richting van het bos sluipen.” Olivia liet geschrokken haar brood vallen. De bakker begreep het wel: haar vader moest vandaag het bos nog in, en wie weet wat daar nu rondsloop. De volgende klanten kwamen binnen: nog drie vrouwen, een jongeman en de broer van de slager. De twee eerste vrouwen liepen meteen op hem af. Heel de bakkerszaak werd gevuld door gepraat over slechts één onderwerp: de verdwijning van Rudolf. Intussen was Olivia naar huis gerend, waarschijnlijk om haar vader te waarschuwen.