009

kaylin pov
Ik bleeg even staan en veegde de tranen weg die over mijn wangen heen stroomde! waarom huilde ik om zo'n Loser die zich eigen toch alleen naar de klote zuipte? ik draaide om en zag hem nog steeds staan 'vertel me dan wat er is gebeurd!' ik keek hem aan 'Enige wat ik zeg is dat je een zuiplap bent!' ik kreeg zo wat weer tranen in mijn ogen 'hij is het niet waard! Denk aan je Mascara!' dacht ik bij me zelf
en liep het skate parkje uit naar huis toe. Ik deed de deur open en liep de woonkamer in en zag mijn vader zitten 'Pap!' na alles wat hij had gedaan vergaf ik hem nog steeds' hij had namelijk een half jaar in de bak gezeten omdat hij in drugs dealde en zonder het door te hebben met een mafia bende om te gaan 'Meisje wat heb jou toch het meest gemist van alle!' ik keek hem aan en voelde twee armen om mijn heen. Als ik bij mijn vader was kon ik het kleine meisje van vroeger weer zijn en vergat ik alles om me heen, maar al gauw ging mijn wekker weer en was het back to reality! Ik stapte mijn bed uit en deed alles wat een meisje doet voor dat ze naar school gaat. 'Mam waar is papa?' vroeg ik toen ik op de helft van de trap stond 'Denk je nou echt dat die gek hier nog mag woonen!' ik keek mijn moeder aan 'Mam! je weet dat het zijn schuld niet was' mijn moeder keek me aan 'Nee de mijne zeker, Donder lekker op!' ik keek mijn moeder aan boos had ik nog nooit zien reageren en toen zag ik het er stonden twee legen flessen Vodka in de keuken 'Ik heb niet gevraagd om alcholiste in mijn leven!' mijn moeder keek me aan met een bezopen gezicht 'Dat ben ik niet, en anders rot je maar lekker op!' ik kreeg tranen in mijn ogen maar voog ze snel weer weg, want alles wat ze zei meende ze toch niet!