O4

Van dit moment heb ik al dagen gedroomd. Ik liep naast mijn Crush.. Wie had dat ooit gedacht? Zenuwachtig hield ik zijn hand nog vast en ik hoopte maar dat hij niet zou merken dat ik zenuwachtig was. Dat moest je een jongen nooit laten merken, tenminste, dat zei mijn vriendin Joya altijd. Ze was knap en kon zo'n beetje elke jongen krijgen. Ik keek voor me en merkte dat Harry opeens stopte. Ik stopte automatisch ook. 'Wat is er?' vroeg ik zacht. 'Ik moet even...' En hij stopte met zijn zin. Mijn hart ging sneller kloppen. Ging hij me vragen? Hij zette zijn bagage neer en keek mij aan. Mijn hart stopte haast met kloppen, ik kreeg haast geen lucht. 'Weetje..' begon hij. 'Van dit moment heb ik altijd gedroomd' Ik schrok maar was tegelijkertijd opgelucht dat hij mij misschien ook wel leuk vond! Hij boog zich naar mij toe en ik sloot mijn ogen. Ik kon nu niks meer zien wat er gebeurde, maar mijn gevoel zei dat er iets geweldigs aankwam. Ik voelde Harry's lippen op de mijne. Dit was de beste zoen ooit! Het leek wel een eeuwigheid te duren, zijn lippen op de mijne.. Ik had het nooit verwacht ik was verliefd ik kon het wel uitschreeuwen van blijdschap! Helaas stopte Harry op een gegeven moment. Ik keek hem aan en een glimlach verscheen op mijn gezicht. 'Jij bent zo mooi.. Zo mooi' zei Harry. Ik bloosde. 'Jij ook, Harry... Ik vind je leuk' zei ik. Ik had het nooit gedurft als hij er niet eerst mee kwam. 'Ik jou ook' grijnsde Harry. Ik kreeg haast geen adem, hoewel wij buiten waren had ik het erg benauwd. Maar mijn mooie moment werd verpest toen mijn gedachten afdwaalden naar de nachtmerrie. Mijn gezicht betrok en blijkbaar zag Harry dat. 'Harry.. ik moet... met je praten!' zei ik. Harry keek ernstig maar besloot me mee te nemen naar een rustig plekje, een romantisch rustig plekje.