O3

'Je hebt gefaald' zei een stem. Ik draaide me om en keek in de ogen van Harry. 'Wat? Maar...' de tranen sprongen me in mijn ogen. De andere 4 verschenen nu naast hem en herhaalden wat Harry zojuist tegen me zei. 'Wat heb ik gedaan!' schreeuwde ik overstuur. Harry kwam naar me toe lopen terwijl ik de andere 4 zag vervagen. 'Maar, Harry! ik vind je leuk' kwam er met moeite nog bij me uit. Harry grijnsde vals en naast hem verscheen een meisje, knapper dan ik. Mijn leven leek voorbij te gaan. Vooral toen ik zag dat Harry en het andere meisje begonnen te zoenen. Ik zakte moedeloos in elkaar en tranen begonnen te stromen.



Ik opende mijn ogen en besefte me dat dit een boze droom was, een nachtmerrie. Ik zag Harry bezorgd naar me kijken. 'Wat...' zei ik nog half met mijn gedachten bij die afschuwelijke nachtmerrie. 'Je.. schreeuwde in je slaap en het klonk niet zo best' zei Harry bezorgd. Ik zuchte en keek uit het raam.'Waar zijn we?' vroeg ik. 'Bijna in Holmes Chapel' grijnsde Harry. 'Wat...' maar ik kon alweer mijn zin niet afmaken. 'Mijn woonplaats' zei Harry. 'Harry.. je kan uitstappen, tenminste.. dit is Holmes Chapel' bromde de chauffeur. Ik haatte hem gelijk want hij was echt chagrijnig. Harry nam afscheid van de boys en zei dat ze dit weekend, dus over 4 dagen, weer bij elkaar zouden komen. Harry stak zijn hand uit naar mij en trok mij omhoog. Harry pakte zijn bagage en wij liepen weg. Ik zwaaide nog even naar de anderen. Ik wist het, Harry was mijn ware.. Maar mijn droom? Zou het uitkomen? Was het een echte? Mijn hoofd deed pijn van het nadenken. Ik moest eerst alles maar rustig op een rijtje zetten. Terwijl Harry mijn hand nog vast had liepen we naar een pleintje. Ik zei er maar niks van, van die hand, want ik vond het fijn zo.