~Hoofdstuk 6~

BAM, BAM, BAM. Ik schrik wakker. Het zijn de alarmbellen. Maar niet de normalen, die ze luiden als een gevaarlijke gevangene is ontsnapt. Deze zijn veel harder. Snel trek ik mijn laarzen aan en doe een zwarte cape om. Merlin en Gaius zijn nergens te bekennen. Als ik naar buiten ga, zie ik dat het hele kasteel in rep en roer is. Overal wordt heen en weer gerend. Wat is er aan de hand? Burgers uit de naast gelegen dorpen stromen binnen de muren van de stad en overal waar je kijkt zijn ridders. Dat kan maar één ding betekenen: Oorlog. Snel ren ik naar een van de torens, ik ren de trappen op, totdat ik bovenaan ben. Ik klim uit het raam en ga op het dak zitten. Wow. Geweldig uitzicht! Daarop had ik al gehoopt. In het maanlicht zie ik achter de bossen wapens glinsteren. Dat moet een groot leger zijn! Ik knijp mijn ogen tot spleetjes, misschien kan ik zien wie de aanvaller is. O nee, dat zal toch niet?! Ja toch! Ik zie het wapen van Carleon. Damn it! Ik mag die vent echt niet! Waarom valt hij Camelot aan? Als hij Camelot veroverd, dan brandt hij alles plat, geen mens komt er dan levend vanaf. Camelot zal vallen! Nee, dat kan niet! Camelot moet blijven bestaan. Ik weet, ik wil Uther vermoorden, maar Camelot niet! Camelot moet teruggegeven worden aan zijn rechtmatige eigenaar: De tovenaars. Maar als Carleon Camelot veroverd, is er straks geen Camelot meer! Ik kijk omlaag. Iedereen is druk in de weer. De burgers worden naar een veilige plek gebracht en het leger is zich aan het verzamelen. Maar het leger is nog lang niet compleet. Ze hebben meer tijd nodig. Denk Emily, denk. Oké, ik heb een plan, het is geen goed plan, maar het is een plan. Ik concentreer me op het bos, alleen het bos. Langzaam voel ik de magie komen. 'Silide Ignas Asmanu Algarte'. Ik voel dat mijn ogen even goud oplichten. Dan zie ik dat het bos in brand staat. Blijven concentreren. Dit voelt ecjt geweldig! De magie stroomt door mijn lichaam. Even voel ik me machtig, alsof ik de hele wereld aankan. Blijven concentreren. Het kost veel kracht, maar ik moet het zo lang mogelijk volhouden. Blijven concentreren. Het vuur wordt al minder hoog, lang houd ik dit niet meer vol. Blijven concentreren. Dan zie ik dat het vuur dooft. De betovering is verbroken. Even voel ik me heel slap, maar dan zie ik dat het het waard is. Het leger van Carleon is in rep en roer. De opstelling verbroken. Mooi. Op het plein hebben de ridders het ook in de gaten gekregen. Overal wijzen mensen naar het bos. Meer kan ik niet doen. Ik klim weer in het raam en ren de trappen af. Eerst naar de wapenkamer, zorgen dat ik een zwaard krijg. Niemand let op mij. Logisch, ze hebben wel belangrijkere zaken aan hun hoofd. Ik pak een zwaard en gesp het aan mijn riem. En nu? Meevechten is geen optie, dat zouden die edele ridders wel heel raar vinden. Ik ga de gewonden wel helpen. Daar zijn er genoeg van. Op naar de ziekenzaal. Gelukkig heb ik de weg een beetje leren kennen, maar het is nog steeds een doolhof. De gang door, dan rechts af. Hé, daar zijn Gaius en Merlin. Even blijf ik staan. Gaius lijkt boos, en hoort hij niet in de ziekenzaal dingen te regelen? 'Merlin, waarom deed je dat? Je weet toch dat je voorzichtig moet zijn!' Gaius slaakt een zucht. Merlin kijkt onschuldig. 'Ik heb dat niet gedaan, ik zweer het! Ik zou niet eens weten hoe ik een bos in brand moet zetten!' Dat is interessant! Waarom denkt Gaius dat Merlin het bos in brand zou hebben gezet? 'Als jij het niet hebt gedaan, dan betekend dat hier een andere tovenaar is. Merlin, wees voorzichtig, je weet nooit wat hij van plan is, als er een andere tovenaar is. Ga naar Artur en zorg dat hem niets overkomt. Later zoeken we wel uit wie het bos in brand heeft gezet. Eerst moeten we zorgen dat we dit overleven.' Merlin knikt en gaat er vandoor. Een andere tovenaar. Dat betekend dus dat Merlin een tovenaar is! Dat klinkt wel logisch, misschien. Maar waarom beschermd hij Arthur dan? Dat zoek ik later wel uit. Eerst Camelot van haar ondergang redden.