Untill I found you ||107|| Tom

Tom

De rechtszaak is gedaan. Samen met Amynthas, Emily en de rest van de jongens zitten we in het cafetaria.
'Amynthas!' gilt een klein stemmetje. Gelijk gaat Amythas overeind zitten. Een klein jongetje, genaamd Levi, komt het cafetaria binnen rennen. In een rechte lijn rent hij naar Amynthas toe. Amynthas staat op en spreidt haar armen zodat hij in haar armen kan rennen. Een stuk achter hem lopen zijn pleegouders.
Het doet me goed om Amynthas gelukkig te zien. Ze klaart echt gelijk op nu ze Levi even ziet. Ze zei net dat ze een slecht gevoel had over de rechtszaak, dat ze niet wist hoe het ging en of ze overtuigend genoeg klonk. Ze zag er geweldig uit tijdens de rechtszaak. Ze heeft alles verteld wat ze wou vertellen en meer kan ze niet doen. Wat de uitslag ook is, ze heeft onwijs goed haar best gedaan.

Amynthas komt weer naast me zitten. Ze heeft Levi op haar schoot genomen en praat lief tegen hem. Een glimlach verschijnt op mijn gezicht. Ze is zo goed met kinderen! Veel beter dan ik in ieder geval.
Ik druk een kus op haar wang en lach. Levi kijkt me lachend aan en steekt zijn armpjes naar me uit. 'Tom!' kirt hij vrolijk. Gelukkig heeft hij me ook een beetje gemist. Ik hem in ieder geval wel.