Wings Of An Angel, When Death Means Alive.#2
nou dit is dan deel 2 van mijn andere serie ik ga met die quiz over cassidy prince nog verder... later =^-^= laat aub weten hoe je hem vind.
vorge keer:
Ik schoof het briefje naar Fiie die naast me zat. Zij las het en gaf het door aan Casandra. Drie gniffelde. En Fiie haalde verontschuldigend haar schouders op. Ik zuchten en schudde mijn hoofd, het was niet kwaad bedoelt dat wist ik ook wel. Ik besloot maar naar de les te luister.
If i just could back in time
Proloog
Wanneer je leeft. Is het leven je niets het is er gewoon en het gaat voorbij. Maar toen ik dood ging leek alles wat ik eerder gedaan had een verspilde moeite, de inspanning en de pijnen. Allemaal voor niets. Of toch… soms wens ik in de kilte van de nacht dat ik het allemaal over kon doen en deze keer goed.
Mijn les Latijns ging in een raas voorbij ook wiskunde en Frans vlogen voorbij. En van de tijd was niets meer over. Het is nu een uur en alle lessen zijn afgelast (iets met een verdwenen jongen). We zitten buiten in de schaduw van een grote eik. Het is erg heet en de warme briesjes maken het er ook niet beter op. Fiie en ik praten, Casandra is erg stil, op een of andere manier lijkt het alsof ze wat aan het beramen is. Fiie verteld over haar slechte gewoontes en ik lach om de gekke gezichten die ze er bij trekt. Natuurlijk ken ik al haar slecht gewoontes al we zijn tenslotte al vriendinnen zins de peuterspeelzaal. Casandra daarin tegen heb ik leren kennen een semester voor de zomervakantie. Zij is in de vakantie wel naar huis gegaan. En toen ze terug kwam was ze anders. Ik weet niet hoe ik dit moet brengen. Maar ze is anders er is iets duister om haar. nu bid ik achteraf ‘had ik het maar door gehad dan had ik geweten dat dat dat…’. Maar nu lijkt alles nog onschuldig dus het is normaal dat ik niet door heb. Ook de middag ging voorbij en ik kwam steeds verder bij mijn laatste uren. Maar ik was nog gewoon ik, ook toen ik aan tafel ruzie met Casandra had over…. over mij we hadden ruzie over mij. Maar ik bedoel maar is dat niet verdacht. Nou in mijn ogen niet dus at ik zonder er bij na te denken mijn spruitjes stampot op. We (cas en ik) zijden de hele avond niets meer tegen elkaar. Niet dat mogelijk was want Cassandra was er niet. Die avond ging ik vroeg naar bed toen ik naar mijn bed wou lopen struikelde ik over iets. Een zakje, een rood zakje met daarin een rode brei. Toen had ik het moeten weten. Maar dat deed ik niet ik gooide het op de kaptafel en kroop in bed. De dekens waren warm en ik doezelde al gouw in. Weer een dag dichterbij.
Reageer (2)
Wanneer ga je verder..?
1 decennium geledenJe moet Snel Verder Gaan!
1 decennium geledenHeel Leuk Geschreven:D(flower)