Untill I found you ||106|| Amynthas

De volgende ochtend ben ik al vroeg wakker. Ik zit beneden een beetje naar de tv te kijken met een bak cornflakes in mijn handen. Tom en Bill slapen nog waardoor ik alleen ben. Mijn gedachten dwalen af naar vanmiddag, hoe moet ik er voor zorgen dat Levi weer terug bij mij komt wonen? Ze gaan vast vragen of ik een stabiele relatie heb met Tom, of ik zelf kinderen heb, of ik weet hoe ik hem moet opvoeden en of ik geen strafblad heb en of Tom geen strafblad heeft. Net op dat moment komt Tom de kamer ingelopen en kijkt me glimlachend aan en drukt een kus op mijn lippen. ‘Tom heb jij een strafblad?’ Verbaasd draait hij zich om en denkt even na. ‘Ja, maar dat kwam doordat iemand op mijn auto spuugde en ik diegene daarom sloeg’ zegt hij en ik kreun even. ‘Sloeg die jongen je niet terug?’ vraag ik en ik zie hem even rood worden. ‘Het was een meisje’ zegt hij en met openmond kijk ik hem aan. ‘Je hebt een meid geslagen?’ vraag ik en denk terug aan die avond in de discotheek toen hij mij sloeg. Ik was dus niet de eerste. ‘Vergeet dat alsjeblieft, ik heb er van geleerd en doe het ook nooit meer’ zegt hij en ik twijfel of ik moet zeggen dat hij mij al eens geslagen heeft maar ik laat het toch maar voor wat het is. Wat niet weet wat niet deert zeggen ze altijd toch? ‘Maar door jou strafblad gaan we Levi misschien niet krijgen’ pieker ik en Tom slaat zijn armen om me heen. ‘Natuurlijk wel. Dat was maar een keer, en echt een strafblad is het niet. Ik moest een boete betalen en verder niks. Maak je niet druk liefje, alles komt goed’ Die woorden laten me goed voelen en gelukzalig nestel ik me tegen hem aan.

Het is inmiddels drie uur en allemaal zitten we nu in de rechtszaal. Levi zit aan de andere kant van mij waardoor ik me toch leeg voel vanbinnen. Ik zie in zijn ogen dat hij niks liever wil dan bij mij zitten. Dat ik hem vast hou en zeg dat ik van hem hou. De rechter kucht even en allemaal staan we op tot hij een keer met zijn hamer tikt als teken dat we weer kunnen zitten. Eerst word de pleegmoeder van Levi naar voren geroepen, daarna de vader en daarna ik. Als ik aan de beurt ben loop ik nerveus naar voren en zucht eens diep. Hier komt het.