Jij, pion van heer voldemort! [HP]#20

A friend:

Ik loop door de kerkers volgende lessen spijbel ik wel, ik ben van plan mezelf eens grondig te bekijken. He niet denken dat ik ijdel ben maar vanaf klein af aan ben ik een freak en nu kan je bijna zeggen dat ik knap ben. Ik slenter de gangen door naar de wc’s als ik de deur open doe hoor ik een hikkend geluid. ‘uhm is daar iemand’ fluister ik half. Het gesnik houd op. Ik loop de wc’s in en ik hoor iemand jammeren, uhm.. er schiet mee iets te binnen ‘Hermelien?’. Ik hoor niets meer en eigenlijk vind ik het best wel eng. - Hehe wie had dat gedacht he – ik loop achteruit en glip snel de wc’s uit. Ik ga later wel, denk ik zuchtend. Mijn lippen op elkaar zettent verzet ik me tegen het gevoel dat ik terug moet. Ik haal mijn had door mijn haar en neem mijn besluit, op mijn hoede loop ik terug en sluip naar de plek waar het gesnik vandaan komt. Ik leg mijn hand op de deur kruk en haal diep adem. Zonder verder na te denken trek ik de deur open en kijk de wc in. Hermelien zit in een hoekje op de grond. Haar haren plakken aan haar gezicht en de onderkant van haar gewaad is nat. Ze kijkt op en haar ogen zijn gevuld met tranen. Ik sta met mijn mond vol tanden, en dat wil heel wat zeggen. Ik ga op mijn hurken zitten en kijk haar aan. Het gesnik neemt af en ze veegt haar ogen af aan haar mouwen. In verlegenheid gebracht strijkt ze een pluk haar achter haar oor. Ik glimlach schuldig en zucht zachtjes. Ik steek mijn hand uit om haar op te helpen. Vertwijfeld pakt ze mijn hand aan en ik trek haar overeind. Ik neem haar mee naar de was bak waar zij haar gezicht kan wassen. Mijn maag rommelt en ik neem aan dat het feestmaal al begonnen is maar ik heb wel iets beters te doen. Ik kijk naar Hermelien en grinnik bij haar verbaasde gezicht. ‘hea ik ben de duivel niet hoor’ zeg ik en speel verlegen met mijn haar.