Untill I found you ||103|| Tom

Tom

Bezorgd werp ik een blik op Amynthas. Ik weet dat ze met haar hoofd bij morgen zit. De rechtszaak.
Ik feliciteer Georg en glimlach. Het voelt raar aan, hij krijgt gewoon al een kind. Hij wordt vader. Ik pak Amynthas haar hand vast en glimlach. Ik ben nog lang niet toe aan kinderen. Zolang ze in de buik zitten is het hartstikke leuk, maar daarna begint het feest. `s Nachts wakker worden voor een flesje of een poepluier. Als ze wat ouder zijn en ze het allemaal zelf kunnen is het wel oké. Dan kan je er mee spelen en kan je ze gitaar leren spelen. Nee, ik wacht liever nog even met kinderen.
'Tom?' lief kijk ik naar Amynthas. Ik pak haar hand vast en geef er een kneepje in. Ze glimlacht naar me en legt haar hoofd tegen mijn schouder aan. 'Ga je zo mee een ijsje halen?' Ik grinnik zacht en knik. Gelukkig kan ze nog even ontspannen voor morgen. Ze is de afgelopen maanden zo druk bezig geweest met argumenten bedenken en uitwerken. Ze heeft zelfs de moeder van het gezin waar Levi nu bij is gevraagd als getuige, omdat zij dezelfde ervaring heeft.

Met een McFlurry in mijn hand zit ik in de auto terug. Amynthas zit op mijn schoot, anders zou het niet passen. Ik vind het totaal niet erg om haar zo dicht bij me te hebben.
Ze leunt tegen mijn borst aan en zucht tevreden. Ik verstop mijn gezicht even in haar nek en snuif haar geur op. Ik zou niet weten wat ik zonder haar zou moeten.