03. Juliet Sophia Bosworth

Opgewekt kijk ik langs Eleanor uit het raam. Met een grote glimlach laat ik me terug zakken in me stoel. Wat heb ik hier lang opgewacht. Uit huis gaan. Samen wonen met de twee beste vriendinnen die ik me kan wensen. Ik sluit me ogen en merk dat de vermoeidheid langzaam de macht over me neemt. Geeuwend doe ik me ogen weer open. "Ga maar even slapen hoor schat, we maken je wel wakker als we er zijn" zegt Jacky met een knipoog naar me. Glimlachend kijk ik terug "Thanks" Ik hoor hoe Eleanor en Jacky een gesprek aan gaan met elkaar, over welke kleur behang er in de woonkamer komt. Grinnikend droom ik weg. "Het lijkt mij het beste of wit te doen met koraalroze" hoor ik Eleanor zeggen. "Mwah, mij lijkt appelgroen juist leuk. Lekker vrolijk" "Appelgroen? gatver!" "Hoezo gatver? jij met je meisjes roze dan?!" "Stop it" zeg ik hoofdschuddend. "Kom op we gaan op ons zelf wonen, we zijn 18" Lachend kijk ik ze aan. Tegelijk steken ze beide arm,en in de lucht als teken dat ze onschuldig zijn. "We beslissen wel als we in het appartement zijn" "Oke mama" zegt Eleanor triomfantelijk. Ik knijp me ogen samen en wijs met mijn vinger waarschuwend naar haar. Lachend prikt ze me in me zij en een gil ontsnapt uit me mond. "Oke, als ik dan nu de rust krijg ga ik graag even slapen" Ik sluit me ogen en de vermoeidheid neemt weer de macht over me en ik voel mezelf wegzakken in een diepe slaap.
Ik word wakker en knipper rustig met mijn ogen. Ik realiseer me weer dat ik in het vliegtuig zit met mijn twee beste vriendinnen op weg naar de wereldstad, London. Ik kijk links van me en zie Eleanor met haar hoofd tegen het vliegtuig raampje leunen. Haar mond staat een beetje open en haar ogen zijn gesloten. Ze slaapt. Ze is best schattig als ze slaapt. Ik kijk rechts van me en zie Jacky op haar telefoon spelen met oortjes in. Ze glimlacht naar me en concentreet zich dan weer op een één of ander spelletje dat ze aan het spelen is op haar telefoon. Dat slapen heeft me niet echt geholpen. Zuchtend draai ik met mijn nek. Auw, kennelijk heb ik niet goed gelegen. Ik had gisteravond gewoon eerder moeten gaan slapen. Ik sliep pas om half 1. Aangezien ik er vroeg uit moest was dat niet zo slim. Ik was gisteravond om 11 uur nog bezig met mijn koffers te pakken. Ik heb uiteindelijk 2 koffers, een rugzak, mn gitaarkoffer en een handtas meegenomen. Ik weet het is echt veel. Vooral vergeleken met Eleanor en Jacky, die 1 koffer een rugzak en handtas mee hadden. Ik heb dan ook bijna mijn hele kleding kast meegenomen, mn laptop, schrijf spullen, mn fotgrafiespullen en nog allemaal troepjes meegenomen. Maar zonder één ding kan ik niet weg. Ik ga nergens heen zonder mijn gitaar. Overal waar ik heen ga is mijn gitaar ook. Ik pak me Iphone er bij en ontgrendel het apparaat. Ik zet het op vliegtuigmodus en zie dat ik 3 sms'jes heb. Ik open en zie dat ze van Victoria, Thom en mama zijn. Ik open eerst die van Victoria Hi lief, heel veel plezier! ik ga je missen! dikke kus, geniet ervan, ps doe geen dingen die ik ook niet zou doen . Glimlachend schud ik met je hoofd. Gek mens. Sinds ik ben verhuisd ben, zijn we vriendinnen geworden. Ze woonde naast me en kwam meteen langs toen ik er nog geen minuut woonde en vroeg meteen of ik zaterdagavond mee uit ging. Typisch Virctoria. Ik open het volgende sms'je van Thom Hi love, geniet van de tijd in LONDON!!! ik kom snel langs, dikke kus x Thom. Glimlachend lees ik het berichtje. Thom is m'n zogenaamde 'best gay friend'. Jepp Thom is gay. Ik vind het geweldig! hij snapt me altijd en biedt me het luisterende oor die ik Victoria me niet altijd kon bieden. Tori was geweldig echt waar, maar ze kom vaak arrogant over komen. Ik open tenslotte het laatste sms'je van mam Goede vlucht lieverd, bel je me als je bent geland? kus mama. Mam kon soms zo overbezorgd zijn. Wel lief natuurlijk, maar soms ergerde ik me er aan. Ik was vroeger ook altijd degene die als eerste thuis moest zijn als we uitgingen. '12 uur thuis' was altijd haar vaste antwoordt. Ik stampte dan woedend met mijn voeten en sloot me dan weer op in mijn kamer. waardoor ik weer een preek kreeg dat het voor me eigen veiligheid was. Bla bla bla, zucht. "Lieve ge allen u gordels te bevestigen. We zijn over enkele minuten in London." riep een stewardes om. Just a few minutes away from our dream