District 11

Normaal lachte ik altijd in mijn leven maar bij de boete van gister heb ik voor het eerst gehuild in het openbaar en niet zo'n beetje ook. Ik wou niet weg ik wou bij mijn moeder blijven en zij ook bij mij. Ik had nog 5 zusjes en 1 broer maar die was al 16. Ik was de eerste van ons die mee moest doen met de hongerspelen en zal waarschijnlijk ook niet de laatste zijn. Mijn moeder kwam het al een beetje te boven dat er toch wel een van ons mee zou doen. Het kon er niet omheen. Ik besloot gewoon tijdens de spelen mijn ding te doen en ook geen speciale dingen er aan vast maken. Ik nam nog een keer afscheid van mijn ouders en stapte in de trein wetend dat ik ze misschien nooit meer terug zou kunnen zien.