A nightmare...

Daffpov

Lachend lig ik met mijn beste vriendin op het gras. Het is weer net zoals vroeger. Gewoon liggen en genieten van de zon terwijl we over van alles en nog wat praten. De zon is heerlijk warm maar plots hangt er iemand over me heen. Hij lijkt in paniek. Hij kijkt me wanhopig aan en gilt. Ik wil snel mijn handen voor mijn oren plaatsten, maar wanneer ik merk dat ik gene geluid hoor laat ik mijn armen weer neer ploffen op het gras. Verbaasd kijk ik om me heen. Van de warme zomerdag is niets meer over.


Alles is donker en grijs. Ik ril van de koud en sla mij armen om me heen. ‘Daphne, weet je waarom Bill en Tom zo gemeen tegen je doen?’ ‘Ze haten me’ ‘Maar weet je ook waarom?’ Ik schud mijn hoofd. ‘Ze denken dat je ene bitch bent’ ‘Maar waarom dan, ze kennen me niet eens’ ‘Door je uiterlijk’ ‘Mijn uiterlijk?’ Ik krap aan mijn hoofd. Wat als het waar is. Nee dat zou wel heel vaag zijn. Tom en Bill weten best hoe het is om gepest te worden en ze kunnen echt niet iemand in een keer door zien. ‘Je twijfelt toch niet aan mij?’ Vraagt de donkere stem aan me. Voorzichtig schud ik van wel.


Ik hoor opeens een harde schreeuw. Ik voel allemaal handen aan mijn lichaam dus ik kijk om me heen. Maar het is donker, ik zie dus niets. Als mijn ogen weer een beetje gewend zijn en vormen kunnen onderscheiden zie ik dat het inderdaad armen en handen zijn. Maar…dan wel zonder lichaam!! Ze zweven zomaar wat rond!! Opeens verschijnt er ene wit, bijna doorzichtig hoofd voor me en ik gil. Zwaar ademend kom ik overeind.


‘Het is maar een droom, gewoon een droom’...