Part nine - the beach

Ik ging in de Prius zitten, opgelucht dat ik geen make-up op had, en zette de radio aan. Door de auto schalde Michael Jacksons 'The Way You Make Me Feel'. Ik gromde. Wat toepasselijk. Ik trapte op het gaspedaal en racete weg. Dat mocht toch wel in Forks? Bezorgd keek ik in mijn achteruitkijkspiegel of er politie achter me aan kwam. Toen bedacht ik me dat Charlie de politie was, dus dat zou niet kunnen. Ik zuchtte en reed verder. Steeds verder, tot ik bij een bord aankwam dat aangaf dat ik in ''La Push'' kwam. La Push? Het leek me wel interessant. Stapvoets reed ik verder. Ik kwam langs allerlei schattige bakstenen huisjes en winkeltjes. Toen kwam ik bij een klif. Er aan grensde een groot strand. Hier kon ik goed nadenken. Het strand was ontzettend mooi. Er kwam een waterig zonnetje door de wolken heen. Rondkijkend ging ik op het nog een beetje natte zand zitten. Ik genoot van de buitenlucht. Zoiets had Bella gezegd, toch? Ik trok mijn jas uit en gebruikte die als een kussen, waarna ik op het zand ging liggen. Ik sloot mijn ogen en ademde diep in. Toen rook ik weer die muskusachtiche geur, heel dichtbij. Ik opende mijn ogen weer en zag zijn gezicht naast me. Hij grijnsde. 'Hallo alweer. Leuk je weer te zien.' In zijn ogen zag ik iets wat ik niet kon plaatsen.. Was het bezorgdheid? Liefde? Nee, vast niet. Hij doorbrak mijn gepeins. 'Hoe is het met je?' vroeg hij me lief. 'Ik ben geschrokken. Een harig persoon is gisternacht mijn kamer binnengeslopen.. Enig idee wie hij is?' vroeg ik hem met enig sarcasme. Hij lachte. Oh, wat smolt ik bij die lach.. Edward had gelijk. Ik was hopeloos. Maar ik kon het toch niet uitmaken met Dixon?

^-^ Yay, meer mensen gaan lezen! Zouden jullie Twilight-fans laten weten over deze story?
Vier reacties, dan ga ik verder!