XX

"Je zult me toch moeten tegenhouden, broertje, als je wilt dat ik van deze mensen afblijf."
"Met plezier." Cristian negeert het 'broertje'. Dan verdwijnen ze opnieuw. Dit keer wordt Cristian naar achter geduwd. Alexandru loopt naar het midden van de groep, naar een jonge vrouw. Hij pakt haar vast en duwt haar hoofd opzij, de vrouw is te bang om te roepen. "Alexandru, blijf van haar af!" Cristian loopt weer op hem af en ze beginnen te worstelen. De mensen moeten achteruit gaan of ze worden geraakt, dat zou niet zo plezierig zijn. Dan schreeuwt Cristian van de pijn, Alexandru heeft zijn schouder gebroken. De mensen worden steeds banger, bang dat Alexandru zal winnen en hen allemaal gaat vermoorden. Cristian wordt achteruit geduwd maar stapt direct terug naar voor. Zijn schouder is al terug genezen. Het gevecht gaat nog een tijdje door en dan horen de dorpelingen weer iemand schreeuwen, dit keer Alexandru, Cristian heeft zijn arm er zo goed als af getrokken. Alexandru is razend, hij loopt zo snel dat de mensen hem niet kunnen zien en botst tegen Cristian, hij begint de graaf te wurgen. Cristian duwt hem van zich af enweer door een muur en begint de andere arm er ook af te scheuren, zo gaat hij door tot er niks meer over is van Alexandru, alleen stukken lichaam. Die brengt hij naar buiten, gooit hij op een hoop en steekt ze dan in brand. Hij blijft naar de brandende stapel kijken, Stefan loopt op hem af en gaat naast hem staan."Ik had er geen idee van dat hij nog leefde, ik dacht dat hij dood was, dat zou hij ook moeten zijn." Stefan zegt niets, wat zou hij moeten zeggen? De graag draait zich om,"Het is over, niemand zal jullie nu nog aanvallen." Dan loopt hij terug naar het kasteel.