040~

ik smeet mijn deur dicht en klom het dak op.
soms als ik helemaal alleen wilde zijn klom ik het dak op.
"Noël?"
Niall klonk bezorgd.
"wat?"
ik ging zitten.
Niall klom het dak op.
"waarom zit je hier?"
"wat maakt jou dat uit?"
"vind je het oké als ik hier ga zitten?"
"je moet doen wat je niet laten kan.."
er viel even een stilte waardoor je de wind door de bomen hoorde gaan.
"waarom ben je ineens zo boos?"
"ineens? ik ben al de hele tijd boos maar dat zie je niet.."
"maar op het podium, in het busje en net beneden..."
"omdat daar andere mensen bij zijn. ik wil niet van die stome roddels horen die niet waar zijn..."
ik draaide me om zodat Niall me niet kon zien.
"welke roddels?"
Niall pakte me arm en draaide me om.
"dat je toch wel weg zal gaan, dat je wel beter kon vinden, dat ik het toch niet waard ben.."
ik trok mezelf los, draaide me om en verborg mijn gezicht in mijn knieen.
Niall legde zijn vest over me heen en kwam nog dichterbij zitten.
"is dat het enige?"
ik hoorde dat Niall muziek opzetten die op mijn telefoon stond.
"kom.."
Niall pakte mijn hand en hielp me met opstaan.
ik trok Niall's vest aan en ging voor hem staan.
Niall trok mij naar zich toe.
eigenlijk was het best raar we dansde nu gewoon op een dak ergens in Engeland.
ik keek naar Niall die lachend naar mij keek.
we stopte met dansen.
Niall boog zich naar me toe...