1.

Mister X sloop naar het huis. De hele politiemacht zat hem op de hielen. Ze bleven even stilstaan, en hij wenkte naar de achterblijvers. Alles en iedereen was doodstil. Het leek wel of alles wachtte op wat er komen zou. Hij haalde iets uit z'n zak. Het was een haarspeld. Hij boog hem wat om, en draaide hem wat, en stak de haarspeld het slot en en draaide. Niets. Dit herhaalde zich een paar keer totdat de deur zonder enig gepiep openzwaaide. De groep sloop naar binnen, zo stil mogelijk. Het minste of geringste geluid kon hen al verraden, en dan zou alles voor niets geweest zijn. Een aantal mensen slopen naar boven, om de kust te verkennen. Zou het veilig zijn? Een persoon deed net iets minder voorzichtig dan zijn voorgangers, en de traptrede kraakte vervaarlijk. Iedereen hield zijn adem in. Alles bleef stil. De verkenners slopen verder. Even later wenkten ze dat boven alles veilig was. Nu slopen ook de anderen naar boven, angstvallig die bewuste trede mijdend. De verdieping werd snel geïnspecteerd. Slechts drie deuren, en geen zolder. Dat maakte de zaak een stuk makkelijker. De groep werd opgesplitst in drie groepen, bij elke deur één groep. Mister X telde af met z'n vingers in de lucht: drie, twee, één. En wat er toen gebeurde is lastig na te vertellen. De groepen stormden de kamers binnen onder een luid geschreeuw. In één kamer klonk een luid 'handen omhoog', en even later werd er een nog half slapende misdadiger afgevoerd. Mister X mompelde binnensmonds: “Klink & co verwarmingsinstallaties kan tevreden zijn”.

Jaren geleden hadden ze het bedrijf Klink & co opgericht als een dekmantel voor iets andere activiteiten dan verwarmingsinstalaties verkopen en onderhouden: de spionage. Al die jaren was het een perfecte dekmantel geweest. Mister X lachte zacht hierom. Wat was het toch allemaal slim geregeld. Het zat hem alleen dwars dat zijn vrouw, Noortje, hier niet van op de hoogte was. Omdat zijn werk zo geheim was had hij zelfs zijn vrouw er niets over mogen zeggen. Gelukkig had ze zelf ook een erg drukke baan, waardoor het niet erg opviel dat ook hij niet veel thuis was. Dat was ook een reden dat ze nooit aan kinderen dachten: ze hebben het allebei veel te druk met hun werk. Gelukkig was er altijd wel een buurvrouw of goede vriend beschikbaar in de buurt van hun woonplaats, Almere-Hout, om de eenzaamheid te verdrijven als één van hen alleen thuis was.

Terwijl hij dit dacht lachte hij weer zacht. Waar je al niet aan kan denken als je een misdadiger in de kraag gevat hebt. Een politieman keek verstoord op. Mister X keek hem recht in de ogen, en barstte vervolgens weer in lachen uit. Hij probeerde z'n lachen in te houden toen hij bij de politieïnspectrice werd geroepen. Toen hij binnenkwam, moest hij op z'n lippen bijten om niet te lachen. Dat is geen vrouw, maar een slagschip! Hij probeerde niet te lachen. Een beetje serieusheid was wel op z'n plek. Stel je voor dat je in haar bijzijn in lachen uit zou barsten, dan zou ze je meteen afschieten, munitie genoeg, zo'n slagschip! Met een 'ik moet even naar het toilet' maakte hij zich uit de voeten, een verbaasde politieïnspectrice achterlatend. Achteraf gezien was het een wonder geweest dat hij geen aardbeving veroorzaakte. Toen de lachbui weggezakt was, liep hij het toilet uit en ging weer terug naar de inspectrice. Het 'slagschip' stak van wal (figuurlijk): "Mister X, we zijn u veel dank verschuldigd, want zonder u hadden we deze gevaarlijke misdadiger niet te pakken gekregen. U kunt een flinke beloning tegemoet zien." "Geen dank,"antwoordde hij, en liep weg naar zijn zwarte auto. Even later reed hij langzaam het parkeerterreintje af, op zoek naar een hotel, want het was al te laat om naar huis te gaan. Noortje wist wel dat hij af en toe niet thuis kon komen vanwege zijn drukke baan, maar toch belde hij even op om te zeggen dat hij niet thuis kon komen. Zelf was ze ook niet thuis vanwege haar werk, dus zo erg was het niet dat hij er niet was.

Een paar dagen later in zijn drukke baan als 'vertegenwoordiger van verwarmingen' moest hij weer een nieuwe missie in. Eerst bladerde hij het dossier van de misdadiger door. Vrij weinig informatie, op het eerste gezicht. Toen hij de naam zag, was hij woedend! Die man was al voor de derde keer ontsnapt! Nou, we zullen maar zeggen, drie keer is scheepsrecht. En hij stapte in zn auto, op zoek naar informatie.