~OO1
hope ya all like it.
Delete, Delete, Delete.
DAMN!
‘Miss Tomlinson, u kent de regels. Geen telefoons op de gangen!’
Geïrriteerd stopte ik mijn Blackberry in een zijvakje van mijn tas en schonk miss More een van mijn vuile blikken. Express zette ik een stap over de dunne grijze streep die mij scheidde van de overvolle kantine en keek haar quasi schijnheilig aan.
‘Nu, sta ik niet meer op de gang en als ik het me goed herinner, heeft u hier niets te zeggen over mij OF over mijn telefoon. See ya’
Nog voor ze kon reageren op mijn ietwat onbeschofte houding, liep ik al met geheven hoofd richting de lange rij van mensen die ongeduldig wachtten op hun eten. Ik pakte een dienblad en schoof achter in de rij aan.
Zo ging het wel vaker. ‘Slice of life’
Je zou denken dat mijn leven anders zou zijn dan alle andere tieners maar dat is het dus totaal niet. het enige vervelende aan MOI, is dat ik de achternaam ‘Tomlinson’ draag.
Ieder meisje van mijn leeftijd droomt er van om prom Queen te worden, of haar diploma halen om vervolgens met haar boyfriend de perfecte toekomst op te bouwen. Wat dus bij mij niet het geval is.
Al vanaf jongs af aan droom ik er van om een bekende danseres te worden en rond te touren door continenten als Europa, Zuid-Amerika… noem maar op.
maar in plaats van dat zit ik, Cassie Aimee Tomlinson -CAT voor mijn vrienden- in dit godvergeten oord. Samen met mijn vriendinnen Caroline Haliwell en Brandi Damaris.
Zuchtend plof ik neer naast Caroline, en kijk naar hoe ze haar vork voorzichtig in haar salade steekt. ‘Kijk Cat! Een Caroline tomaat!’
Ze hield haar vork met de tomaat er aan langs haar gezicht, en lachte om het feit dat het haast dezelfde kleur als haar haren had. Haar roze/rode steile haren had ze in een strakke knot op haar hoofd gebonden zoals wij als ballerina’s wel vaker deden. Caroline had het IQ van een pinda. Misschien zelfs erger. Ze was lief en behulpzaam, en haar danstechnieken konden mensen vermoorden, maar het enige wat minder was, was dus haar IQ.
Ik hoorde hoe Brandi verveeld zuchtte, en ongelijk kon ik haar niet geven. Ze was net als altijd weer leuk gekleed en haar krullende donkerbruine haar had ze in een strakke staart naar achter gekamd.
Brandi was de ‘nerd’ van ons groepje en je kon altijd bij haar terecht als je behoefte had aan een goed gesprek. Ik kende Brandi al vanaf de kleuterschool en sindsdien zijn wij al onafscheidelijk geweest. In groep vijf leerden we Caroline kennen, en al snel namen we haar op in ons groepje.
Ik volgde Brandi’s verveelde blik. Ze keek naar een hoek, helemaal achter in de kantine waar een blond sletje op de schoot van niemand minder dan mijn broer, Louis, zat. Ze had haar tong in zijn mond en meteen had ik geen trek meer in mijn salade.
‘Ik kan nog steeds niet geloven dat je mijn broer leuk vind Bee.’
Ze zuchtte, en keek me verdrietig aan. ‘en ik snap nog steeds niet hoe hij met Melinda Neushaar kan hebben. Herinnert hij zich dan niets meer van de tweede klas?!’
Ik grinnikte toen ik terug dacht aan de keren dat we Melinda lieten zien dat Wij degene waren die de baas waren in school en niet zij, met haar barbiepopjes.
‘Mijn moeder heeft een buurvrouw, en die heeft een man, die een goudvis heeft. Hij gaf zijn goudvis zo veel aandacht dat die na twee dagen al dood ging. Ik denk dat het aan de paprika lag die ik hem voerde…’
Ik keek naar Caroline die moeite had met haar tranen binnen te houden, en trok mijn wenkbrauw op. ‘En wat heeft dat met deze situatie te maken?’
‘nou, ik denk dat als Bee haar een paprika geeft, ze dood gaat. Dan neemt Bee je broer cat!’
Ze giechelde en klapte een keer in haar hand ‘Fun!’ riep ze, en ik zuchtte.
‘Caroline, eet je salade op. Dadelijk krijgt het beentjes, en loopt het weg.’
Caroline’s ogen werden groot als schotels, en zo snel als ze kon begon ze aan haar salade.
Ik haalde mijn blackberry uit mijn tas, en tikte het nummer van mijn broer in.
‘Ik kan niet geloven dat ik dit doe,’ mompelde ik, en drukte het knopje voor verzenden.
Brandi keek me onbegrijpelijk aan, en ik knikte richting Louis die zijn mobieltje uit zijn zak haalde om mijn smsje te lezen.
‘wat heb je gedaan cat?’
‘Just watch,’ zei ik, en knikte weer richting Louis.
Melinda boog een beetje naar voren om te kijken wat er op het scherm van Louis’ telefoon verscheen.
ik grinnikte toen ze wit wegtrok. Ze had het dus gezien.
Ze stond op van louis’ schoot. Slaakte een verontwaardigde kreet en schold hem uit voor flikker. Zo onderhand had heel de kantine zich omgedraaid richting mijn broer en net toen ik dacht dat Melinda weg zou lopen, draaide ze zich terug om naar Louis en liet haar rechter handpalm kennis maken met de wang van mijn broer.
En het laatste wat ik had gezien, was de blik van Louis, die gericht was op mij.
Damn als blikken konden doden….
Er zijn nog geen reacties.