Untill I found you ||086|| Amynthas

Ik word wakker van zachte strelingen over mijn wang. Ik voel hoe mijn lijf trilt van de kou maar zelf heb ik het behoorlijk heet. Tom voelt zoals de tweede keer vandaag aan mijn voorhoofd en zucht zacht. 'Je hebt geen koorts' zegt hij en ik druk mezelf dichter tegen hem aan als teken dat hij me warm moet maken. Tom komt naast me liggen en slaat zijn armen om me heen en drukt zijn lippen op mijn voorhoofd. Voor ik het doorheb ben ik alweer meegenomen in een droomloze slaap.

Kotsend hang ik boven de wc-pot terwijl Tom mijn haren vasthoud achter mijn rug. Dit is nu al de tweede keer vandaag. 'Straks heb je voedselvergiftiging' Tom houd zijn ogen strak op mij gericht maar aan zijn gezicht kan ik zien dat hij bang is. 'Er is vast niks, waarschijnlijk moet ik ongesteld worden. Dan ben ik altijd heel misselijk en ziek' zeg ik en ik merk hoe dat hem iets gerust stelt. 'Ik moet trouwens wel naar huis' zeg ik als ik opgestaan heb en de wc doortrek en richting de wasbak loop om mijn tanden te poetsen. 'Hoeft niet, Levi is met Bill mee shoppen en blijft hier ook slapen net zolang je moeder terug is' Ik vlieg hem dankbaar om de hals en druk mijn lippen op de zijne. 'Met Levi erbij zijn we net een gezinnetje' lach ik en Tom glimlacht maar ergens zie ik iets van twijfel in zijn ogen alleen snap ik niet waar dat vandaan komt.