Niall, mijn beste vriend

Tranen rollen over mijn ogen. Op het moment dat ik denk dat ik nu wel leeg moet zijn, komen alle gedachten terug. Alles speelt zich nog eens af in mijn hoofd. Niall, ooit mijn aller-, aller-, allerbeste vriend vertelde me dat hij even een pauze wil nemen. Hij wil zich op zijn muziek en zijn 'nieuwe vrienden' van One Direction concentreren. In het begin vond ik het zo leuk dat ze succes hebben met One Direction, maar nu hoeft het voor mij allemaal niet meer! Niall laat me gewoon zitten! Ik kan het nog steeds niet geloven! Alles weet hij van me en ik van hem. Nooit ging er een dag voorbij dat we elkaar niet zagen. Ik hou zoveel van hem en nu laat hij me vallen als een baksteen! Nu zijn zijn vrienden Harry, Liam, Louis en Zayn. In interviews zegt hij geen woord over mij. Waar is de Niall die ik zo graag heb? De Niall waar ik alles tegen kan zeggen, waar ik zo goed mee kan praten, lachen,... Ik vertrouw(de) hem zo hard! Nu zie ik hem nooit meer. Om mijn gedachten te verzeten doe ik de tv aan. "One Direction is..." verder hoef ik het niet te horen. Snel verander ik van zender. Niets interessant op tv. Net op dit moment. Behendig trek ik mijn gsm uit mijn broekzak. 14 gemiste oproepen en 26 berichten. Wow! Van wie zou dat zijn? Ik beluister de oproepen eerst, want meestal gaan de berichten over 'Heb je al gehoord wat ik heb ingesproken?' enzo van die dingen. "Geef u persoonlijke code in en druk daarna op hekje" **** # "Welkom, u heeft 14 nieuwe berichten. Eerste nieuw bericht" "Heej Myrthe, het spijt me zo! Bel je me even terug? We moeten praten! Kus Niall" Ja, dacht ik niet! Ik druk de 1 in om het bericht te verwijderen. "Bericht verwijderd. Volgend nieuw bericht" "Myrthe, antwoord! Ik mag er niet aan denken wat je nu aan het doen bent! En dat komt allemaal door mij. Alstublieft! Je weet dat je mijn beste vriendin bent en dat zal je altijd blijven! Bel me gewoon even terug als je wil! Nee, niet als je wil! Je MOET me nu terugbellen!" Ik heb er genoeg van. Alle berichten verwijder ik, zonder er zelfs maar naar te luisteren! Nu nog die smsjes. Pff, daar heb ik ook geen zin in! Het is allemaal zever! Mijn inbox is binnen de minuut leeg. Nu pas voel ik dat mijn wangen nat zijn. Niet weer die stomme tranen! De bel gaat, maar ik doe niet open. "Myrthe! Ik weet dat je thuis bent! Doe die deur nu open, zodat we kunnen praten!" geen denken aan! Koppig blijf ik zitten. Hij blijft maar bellen. Wat moet ik doen?