Part 7

Nee. Nee! Nee dat kan niet waar zijn! Waarom kom ik hem overal tegen waar ik het niet verwacht! Wat doet Harry Styles hier! Een paar meiden zie ik bijna flauwvallen. Zou mijn zusje waarschijnlijk ook doen. Maar zij is dan ook echt een huge fan. En ik ken alle liedjes door haar, en ook de namen. Ik kijk nog eens goed en ik zie dat Harry nors voor zich uit staart. Hij heeft ook geen maillot aan! Hij heeft dezelfde stijl als ik. Betekend dat dat ik als een jongen kleed of hij als meisje?
'Kom snel binnen.' zeg Pure snel en geïrriteerd. Ik zie Harry en de man die met hem was binnengekomen met elkaar praten. Het zag er niet al te eh, gezellig uit. Als Harry de zaal verder in wil lopen pakt de man zijn arm beet. 'Je weet waarom we hier zijn toch?' Harry kijkt woest, jazeker WOEST, om. 'Nee, dat weet ik niet!' hij rukt zijn arm los en gaat ergens in de hoek achteraan staan, nadat hij zijn tas heeft weg gesmeten. Wat is zijn probleem? Je moet juist blij zijndat je hier op school zit. Ik bedoel, ik heb geluk, ik kwam waarschijnlijk door mijn grote mond de school binnen. Ik zie hem chagerijnig tegen de muur aanleunen. Die gaat dus niets doen deze les. 'Demi, je aandacht alsjeblieft!' waarschuwt Pure. 'Sorry!' zeg ik snel. 'Eerste houding! Dan op je tenen!' roept hij. Eerste houding? Waar heeft hij het over? Ik kijk om heen en doe wat de rest doet. Daarna gaan alle meiden op hun tenen staan. Oh god, hoe ga ik dat ooi volhouden. Ik haal diep adem en doe een poging om op de punt van mijn tenen te staan. Het lukt, tenminste, dat dacht ik. Ik raak uit balans en val om. 'WOoh! Rustig aan, hoor.' hoor ik iemand lachen. Ik open mijn ogen die ik had gesloten van schrik en zie een jongen, een beetje een gay, maar hij zag er normaal uit. Hij helpt me overeind. 'Dankje.' fluister ik. Hij knikt en gaat weer goed staan. Zo gaat het een beetje de hele les. Vallen, opstaan, lief lachen en weer om een nieuwe poging.
Dan klapt Pure een keer in zijn handen. 'Dat was de eerste les. Zie je de volgende keer.' hij loopt de zaal uit en verdwijnt uit het zicht. Ik laat me met een zucht op de grond zakken. 'Zo erg was het toch niet.' zegt Charissa die bij me komt zitten. Ik kijk haar even droog aan. 'Hij heeft zojuist een moord gepleegd op mijn voeten.' Ze begint te lachen en ik trek de spitzen uit. 'Het is gewoon even wennen.' zegt ze. Ik rol mijn ogen. 'Ik zou wel moeten wennen om uberhaupt op school te blijven. Ik weet zeker dat Prumm me in de gaten houdt. Ze heeft gewoon in elk lokaal en zaal een camera hangen, puur en alleen om mij te controleren.' Charissa staat op en kijkt rond. 'Er zit inderdaad een camera.' ze lacht en pakt haar tas. 'Schiet op, ik wil naar de kantine.' Ik prop mijn spitzen in mijn tas en stap opgelucht in mijn allstars. Die zijn echt duizend, nee een miljard keer fijner dan die spitzen. Ik sta op en samen met Charissa loop ik door de gang. Verderop zie ik een horde meisjes gillen en giechelen. 'Drie keer raden,' zegt Charissa en ik weer precies wat ze bedoeld. 'Harry Styles.' maak ik haar zin af. We drukken ons plat tegen de muur om langs de meiden te kunnen en zo waggelen we de gang door, als ik opeens tegengehouden word.