10.1 Epiloog

De EMA`s lijken zo ver weg. Ook al is het nog maar twee weken geleden. Ja, ik mis Justin. Het is moeilijk om hem vaak te zien. Hij is nog wel een dag in New York geweest, maar die dag had ik ook de shoot voor Abercrombie en dus alsnog erg weinig tijd. Tegelijk voelt het vreemd als we samen zijn, alsof het een verplichting is nu we officieel samen zijn. Toch ben ik nu wel weer naar hem op weg. Mijn beurt om naar Atlanta te komen. Alles is zo ingewikkeld. Tussen Chaz en Victoria leek alles zo vanzelfsprekend te gaan. Zo veel te gemakkelijk. En toch peins ik er niet over om alles tussen ons op te geven. Want hij is ook degene die het allemaal zo perfect kan maken. Ik hou van hem.

Bij de studio stap ik uit. Aangezien Justin daar waarschijnlijk toch bezig is met aan zijn nieuwe album werken. Dingen plannen voor een nieuwe tour. Dan zit ik weer tijden zonder hem. Als ik ook maar even meekan. Maar ik weet dat mijn ouders willen dat ik school afmaak en dat is al moeilijk genoeg met al het modellenwerk. Ik mis veel en heb amper tijd over om Victoria, Lizzy en Myra te zien.
Zonder er bij na te denken loop ik naar de goede ruimte. Binnen hoor ik Scooter en Justin met elkaar praten. Aangezien het niet klinkt alsof ze het erg gezellig heb wacht ik even met aankloppen.
‘Ik kan het niet meer Scooter. Ik kan niet tegen haar liegen. Ik wist het toen al en het is nog steeds zo. Ik ben niet goed genoeg voor haar. Ze verdient beter. En bij elk smsje dat ik van haar krijg breek ik weer een beetje van binnen. Het idee dat ik haar opnieuw pijn ga doen is onverdraaglijk’.
‘Justin ik wil niet dat je dit doorzet. Je hebt een fout gemaakt. Iedereen maakt wel eens fouten. Ik weet zeker dat ze het zal begrijpen. Zo lang je het haar gewoon vertelt. Dat is het aller belangrijkste. Jullie horen bij elkaar, dat weet je zelf ook’. Veel langer wil ik niet naar hun gesprek luisteren. Ik weet als geen ander dat dit over mij gaat. Justin die een fout gemaakt heeft. Dit is waarschijnlijk precies waar Selena het over had de laatste keer. Maar waarom vertelt hij het niet gewoon aan mij zodat we het erover kunnen hebben. Waarom kan niemand verdomme gewoon eens eerlijk tegen me zijn.
Baby, we need to talk when you’re here. What time do you arrive? I love you x Justin. Na het lezen been ik het gebouw uit en zoek het nummer van Selena in mijn mobiel. Als er iemand is die me kan vertellen wat er aan de hand is is zei het. En nu maar hopen dat het nummer nog goed is.

‘Ali’. Een bekende hand pakt mijn schouder vast. Ik hoef niet eens om te draaien om te weten wie het is. ‘Ik heb je al zes keer geroepen. Waarom reageer je niet?’ Het liefste wil ik op dit moment ook niet omdraaien, omdat ik weet dat ik hem dan aan moet kijken. Dan verdrink ik opnieuw in zijn ogen en ben ik alles vergeten. Dat verdient hij niet, hij komt er niet zo gemakkelijk vanaf. ‘Wat moet je me vertellen Justin? Toevallig dat je Selena zoende na de EMA`s’. Zijn hand omklemt mijn schouder wat steviger en na een korte twijfeling trekt hij me toch naar zich toe. ‘Ja en ik heb er zo veel spijt van. Kan je het me alsjeblieft vergeven. Want ik weet niet wat ik zonder je moet. Ik hoopte alleen dat alles weer goed kon komen tussen Sel en mij. Maar het maakte alles erger’. En precies zoals ik verwachtte kijk ik hem aan wanneer ik hem omdraai. Zijn alle kriebels in mijn buik weer helemaal terug. ‘Ja’, fluisteren is het enige wat ik nu kan doen. ‘Ik heb je gemist’, zeg ik dan nog. ‘Ik jou ook’.



Ik laat jullie zo snel mogelijk weten wanneer het vervolg komt en of da hier gaat zijn of dat ik een nieuwe story aanmaak. Bedankt voor het lezen van dit verhaal. Bedankt voor alle geweldige reacties die ik bijna altijd heb gehad. En ik hoop echt dat jullie nog 1x lief kunnen zijn voor me na dit einde.