Young, wild and free' 009
‘Ooh, nee!’ piepte Naya. Rae parkeerde de auto en zodra ze de sleutel uit het contact gehaald had, opende Naya de deur. Toen de auto afgesloten was, rende Rae achter haar aan. Het vliegtuig was een kwartier geleden geland. Ze hadden op de snelweg wat oponthoud gehad, waardoor ze nu dus te laat waren.
‘Ze moeten nog bagage halen!’ hijgde Rae na een paar meter. Naya reageerde niet en beende stevig door. Ze moest en zou op tijd zijn.
Zo snelden ze het hele terrein over, totdat de ingang van het vliegveld in zicht kwam. Toen begon Naya pas echt te rennen, met een kreunende Rae op haar hielen. In de hal was het een lawaai van jewelste. Overal begroetten mensen elkaar, die elkaar lang niet gezien hadden na een lange reis. Naya lette er niet op, ze was op zoek naar de aankomsthal, waar Liam zou moeten wachten. Hij wist dat ze kwam, maar de fans wisten ongetwijfeld ook dat hij kwam. En dan had je pas echt problemen. Vond Naya tenminste, Liam dacht daar anders over.
‘Zie jij ze?’ vroeg Naya ongerust aan de red head naast haar. Die schudde haar hoofd.
‘Maak je geen zorgen, ze komen echt wel..’ zei Rae twijfelend.
Naya hupte van de ene voet op de andere, terwijl ze zenuwachtig naar alle mensen in de aankomsthal keek. Iedereen die aankwam werd luidruchtig begroet door mensen met allerlei spandoeken en ‘welkom thuis’-T-shirts. Naya haalde haar neus op. Ze wilde nog niet dood gevonden worden in zo’n gedrocht.. Op Liam’s aandringen had ze één keer een One-Direction T-shirt aangedaan, maar daar was het bij gebleven. Liam wist tot hoever hij kon gaan bij zijn vriendin.
Om Naya en Rae heen stonden her en der wat fans, maar de opkomst viel nog mee. Nu tenminste dan.
‘Naya!’ riep Rae ineens uit. Ze wees naar een paar personen in de verte, die zich nogal langzaam voortbewogen. Er ontstond een immens grote glimlach op hun beide gezichten. Alsof het afgesproken was, begonnen ze tegelijkertijd te lopen. Het waren inderdaad de jongens. Ze werden omringd door een paar groot uitziende bodyguards. Zodra Liam Naya in het oog kreeg, ontstond er ook een lach op zijn gezicht. Naya zag dat hij haar gezien had en rende het laatste stukje naar hem toe. Hij liet zijn koffers los en sloeg zijn armen om haar heen. Na een paar seconden liet Naya los en drukte ze een lange kus op zijn lippen. Hij was thuis.. Liam streek een pluk haar van haar voorhoofd en drukte toen een kus op het stukje huid.
‘I missed you, honeybee.’
Sorry dat het zo lang duurde.. Maar 0 reacties werken echt NIET motiverend en daarom schreef ik ook niet. Die 2 reacties van gisteravond deden me erg goed, maar toen moest ik naar bed. Als ik morgen weer 2 (of meer) reacties heb, plaats ik nog een stukje!
Reageer (3)
kom oppp, je pest me echt nu !
1 decennium geledenik wil verder lezen :o
haha nou
sorry dat ik nu pas reageer ik had geen tijd om te lezen !
1 decennium geledeni'm in love with this storyy !!!
snel verder nuu want ik ben de 2e (:
+ 1 kudo !
Waarom heb ik niet gereageerd bij je vorige hoofdstuk?
1 decennium geledenWaarom heb jij zo weining lezers? Dit verhaal is geniaal.
Ik hou van jou schrijven. I love it!!!
Snel veder!