049*

'Zeker weten dat het dit is?' Onzeker keken we naar de oude, enorme boerderij. 'Zeker, er is bijna geen ander huis in deze straat.' Hij lag midden in een groot grasland, wat eigenlijk nog best mooi was, boven op een van de vele heuvels die er waren. Beneden aan de heuvel was een prachtig gekleurd bos en vanuit hier kon je het kolkende riviertje dat er langsaf stroomde zien. Het leek net een sprookjes plek. Ik zuchtte diep en liep met mijn koffer achter me aan zeulend richting de deur. Terwijl ik de woonkamer binnenstapte werd ik even overrompeld door de prachtige bank en haard. Het was ruim en schoon binnen, anders dan ik had verwacht, en het stond er behoorlijk netjes bij. Ik zette mijn koffer neer en liet me languit op de zachte bank vallen. 'Net wat ik nodig had,' mompelde ik tevreden. 'Ik wil de grootste kamer!' Gilde Tom, en hij rende door naar boven, en nog geen 10 seconden daarna hoorde ik een opgewonden kreet. 'Mijn God! Het is hier enorm!' Grinnikend stond ik op en liep met mijn koffer in mijn hand naar boven, richting het geluid. Tom had gelijk, de gang alleen al was enorm, en toen ik de kamer vond waar Tom languit op het bed lag, werden mijn ogen groot: Een enorme kamer, met houten vloeren, een kleine haard, en een reusachtig tweepersoons hemelbed in het midden. Mijn koffer gleed nu uit mijn hand en plofte met een dreun op de grond. 'Ik blijf hier zeker wonen!' Riep Tom vrolijk. 'Mooi, ik slaap op deze kamer!' En ik plaatste me langs Tom, die meteen een arm om me heen sloeg zodat ik geen kant meer op kon. 'Dan moet je het bed wel delen,' mompelde hij in mijn oor. Voorzichtig drukte hij een kus op mijn mond en niet veel later voelde ik zijn tong langs mijn lippen strelen. Gewillig opende ik mijn mond en onze tongen vormden een ingewikkeld spel. 'Kunnen we even ophouden met kwijlen?' Meteen haalde Tom zijn lippen van die van mij en keek geschrokken op. Gustav stond grijnzend in de deuropening te kijken. 'Ik zag het heus wel, hoor! Ik kwam alleen even zeggen dat Georg, Bill en ik de kamer aan het einde van de gang hebben.' Zei hij voordat hij weer verdwenen was. Behendig tilde Tom me op van het bed. 'Laten wij dan maar eens het huis gaan verkennen.' Hij zette mev grijnzend weer neer en liep achter me aan naar de gang.



Hihi morgen weer een stukje (: