006

"Kaylin, je bed uitkomen. Ik vindt het echt niet nodig dat je nog thuis blijft, je ligt hier nu al 2 dagen. Opstaan" zegt m'n moeder streng. Ik zucht en sla de deken van me af. Het was mijn bedoeling om hem te negeren en nooit meer tegen te komen, maar als hij bij me op school zit, dan gaat dat niet. Ik pak een normale spijkerbroek en een topje en trek het aan. Ik pak mijn Zwarte Adidas vest en trek die aan. Ik doe alles wat ik moet doen, om naar school te kunnen en ren dan naar beneden en pak de boterhammen die mijn moeder klaar gemaakt heeft en ga snel naar buiten en ren naar de bushalte. Ik ben net op tijd en kan nog net instappen. Ik ga naast Allison zitten. "Is er nog wat gebeurd op school, toen ik er niet was?" vraag ik en ze schud haar hoofd. Ik knik en kijk naar buiten.

We komen aan op school en we lopen het schoolplein over. Ik kijk om me heen en zie Justin tegen de muur staan en hij kijkt niet bepaald vrolijk. "Wat is er met hem?" vraag ik aan Allison en ze haalt haar schouders op. Ik blijf naar hem kijken terwijl we richting de ingang lopen. Hij kijkt deze kant op en we hebben oog contact. Hij glimlacht lichtjes en ik begin te blozen en krijg kriebels in mijn buik. Wat doet deze jongen met me? Hoe krijgt hij dit voor elkaar. Ik draai mijn hoofd weg en loop snel naar binnen en ga meteen door naar mijn kluis. Ik pak mijn boeken die ik nodig heb en ga door naar het lokaal. Allison loopt niet meer naast me en ik kijk achterom. Ze staat tegen haar kluis aan en ze staart naar Justin, die met zijn vriendengroep binnenkomt. Niet verliefd, nu geloof ik er niks van. Dat wordt nog een probleem, want ik vindt hem ook super leuk. Ook na wat hij me aangedaan heeft. Ik blijf van hem houden. Ik ga ook tegen een kluis aanstaan en als hij langs loopt, merk ik dat zijn ogen over mijn lichaam glijden en dan een goedkeurende blik in zijn ogen krijgt. Wat heeft dit allemaal te betekenen? Ze lopen door en ik hoor ze praten over een mooi meisje, maar ze zeggen geen naam. Allison loopt naar me toe. "Hij keek je aan" zegt ze hyper en ik haal mijn schouders op. "Hij is een loser" zeg ik en ik weet donders goed, dat hij dat niet is en ik hou van hem. Hoe kom ik hier ooit overheen?