Twenty-Six

*Zoey Miller

De tijd ging razendsnel voorbij nu Trevor erbij was.
Al snel werd hij ook geaccepteerd in de groep. Hij werd geaccepteerd, maar hoorde er daarom nog niet echt bij. De jongens waren gewoon zo close dat het bijna onmogelijk was voor een buitenstaander om in de groep te infiltreren en Ariana hield gewoon niet van mensen die ze niet kende.
Het duurde even voor je door haar geaccepteerd werd.
One Direction was een uitzondering. Die kende ze op een bepaald niveau al omdat ze beroemd waren.
Met een hoop gekreun rekte ik me uit. Eigenlijk had ik geen zin om op te staan, maar als ik eenmaal wakker was kon ik niet terug in slaap vallen.
Ik trapte mijn laken van me af en liep met een hele hoop gegeeuw naar beneden.
'Goeiemorgen Harry.' mompelde ik instinctief.
Hij knikte. 'Jij ook.'
Rustig opende ik de gordijnen en kreunde.
'Het zit weer te miezeren.' De hemel was donkergrijs en het zat zachtjes te regenen. Het weer was deze week verschrikkelijk verslechterd en sinds eergisteren zat het continu te regenen.
'Dat wordt een filmpje zien, dus.' reageerde Harry.
'Of naar de bios.' vulde ik aan. Ik graafde even in mijn geheugen om uit te vinden welke leuke films er de laatste tijd waren uitgekomen tot ik een beter idee kreeg.
'Waarom ga je vandaag niets doen met Trevor?' vroeg ik enthousiast.
Harry trok een wenkbrauw op. 'Waarom?'
Ik nestelde me naast hem en keek hem met mijn alombekende Bambi-oogjes aan.
'Omdat ik het erg leuk zou vinden al, je weet wel, hij "een van de jongens" wordt.' Hij grijnsde.
'Een van de jongens?' Ik rolde met mijn ogen.
'Je weet wel wat ik bedoel. Dus...'
Ik ging een beetje dichter bij hem zitten en trok een pruillipje.
'Pleaze? Kun je niet in de stad naar een cafétje gaan, of gaan bowlen, ofzo? Het hoeft geen hele dag te duren. Ik wil gewoon dat hij zich hier thuis voelt...'
Harry lachte even.
'Volgens mij maak jij hem zich hier al thuis voelen. Elke keer als jullie samen in een kamer zijn lijkt het jullie levensdoel om elkaar op te eten.' Oké, harde aanpak.
Ik streelde met de achterkant van mijn hand zijn arm even en boog me nog wat meer voorover. Lieflijk knipperde ik met mijn ogen en keek hem met mijn liefste blik aan.
'Hazza? Pleaze?' smeekte ik vervolgens. Harry zuchtte en keek hoe ik zijn arm streelde.
Hij dacht even na. 'Goed dan.' gromde hij.
Yes! Wederom hadden mijn Bambi-oogjes gezegevierd.
Ik stond op en knuffelde hem. 'Bedankt Harry!'