Foto bij Part 2

Oke, ik dacht echt dat ze zeiden dat ze mij en nog wat studenten zouden ophalen. Maar ik zie werkelijk niemand. Dus ga ik maar naar het cafétje. Ook gezellig. Ik bestel een Cappu en ga zitten. Ik zie genoeg mensen die er voor toeristen staan, maar niets voor mij. Of een andere school. Is dit wel de goede datum? Ja, want mijn vlucht was wel vandaag en ik ben goed aangekomen.
'Hey.' hoor ik een stem zeggen. Ik kijk op uit mijn gedachten en zie een jongen met helder blauwe ogen en blond haar. Wat zit hij naar me te kijken. 'Kan ik bij je komen zitten?' vraagt hij, totaal niet zenuwachtig. Ik kijk snel on me heen en zie allemaal lege tafels. 'Er zijn genoeg tafels vrij, hoor.' zeg ik terwijl ik hem weer aankijk. Hij kijkt onwetend om zich heen. 'Ja, maar dit leek me gezelliger.' hij gaat tegenover me zitten en drinkt van zijn koffie. Ik tuur langs hem om te kijken of ik nog iemand zie voor mijn school. Maar nee, natuurlijk niet.
'Dus, ben je hier op vakantie?' vraagt hij. Waar bemoeit hij zich mee? Ik schud mijn hoofd terwijl ik weer om me heen kijk. 'Ah, dan ben je hier voor school.' Met grote ogen kijk ik hem aan. Hoe weet hij dat? Hij begint te lachen. 'Er zijn twee redenen waarom mensen hier komen. Vakantie of werk en school.' Kan hij gedachten lezen ofzo? Oke, als je het kan ga dan nu twee keer niezen. 'Ik ben hier ook voohoo.. TSJOE! HATSJOE!' Mijn ogen worden groot van verbazing. Nee, dat is gewoon toeval. 'Gezondheid.' zeg ik met een zielig stemmetje. 'Dankje...' snuift de jongen.
Nieuwe poging om te kijken of er al mensen zijn. Ik tuur weer om me heen. 'Waar zoek je naar?' vraagt de jongen nieuwsgierig. 'Je vriendje?' 'Nee, dat is al lang uit. Ik zoek iemand van mijn nieuwe school. Ze zouden mij en nog meer studenten ophalen, maar er is niemand te bekennen.' En het vliegveld is letterlijk bijna leeg. Op een gezinnetje na. 'Ach, dus jij bent Demi McStars? En ik als die tijd maar op je wachten.' 'Pardon?' zeg ik dom. Ga me niet zeggen dat hij een leraar is op Julliard. Hij steekt zijn hand uit. 'Jake Lionyll, tweede jaars van Julliard. De andere studenten kwamen op een ander vliegveld aan en zijn al op school.' Hij glimlacht breedt waardoor me iets opvalt. 'Je hebt iets tussen je tanden, misschien sla ofzo.' ik wijs naar een leeg slabakje in zijn hand. Ik sta op terwijl hij beschaamd iets tussen zijn tanden weghaald. Dan staat hij op. 'Ready to go to hell?' waarom grijnst hij? 'It can't be that bad.' zeg ik terwijl ik zijn lichaamstaal in de gaten hou. Hij lacht en gaat ervandoor met mijn koffer. Versteld blijf ik staan. 'Waar denk je hen te gaan met mijn spullen?' roep ik naar hem. Hij begint te lachen. 'Naar de auto, anders kunnen we niet weg, remember.' Ik haal opgelucht adem. Ik dacht echt dat mijn koffer ging stelen. Snel loop ik hem achterna en stappen we in zijn huge auto. 'Oke, maar serieus...' begin ik. Hij kijkt me vragend aan en start de auto. 'Zo erg kan de school toch niet zijn?' Mar het enige wat hij doet ik grijnzen. Wat kan er zo erg zijn aan Julliard?

Reageer (1)

  • AcceptYou

    Ik hou nu al van dit verhaal!

    1 decennium geleden

Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen