19. Vrienden?

Ik pak mijn glas en neem een slok drinken. Cole, Nathan en Morgan kijken mij nog steeds afwachtend aan.
“Willen jullie de verkorte versie of het hele verhaal?” vraag ik dan, omdat ik natuurlijk niet het hele verhaal ga vertellen als ze die niet willen.
“Het hele verhaal.” zegt Nathan voordat iemand anders zijn mond heeft kunnen open doen. Ik kijk hem verbaasd aan.
“Oké. Maar jullie moeten weten dat ik het hele verhaal nog nooit tegen iemand heb gezegd hier. Zelfs mijn beste vriendinnen hier weten het niet. Dus ik wil dat jullie het echt tegen niemand zeggen.” zeg ik waarna ik Cole, Nathan en Morgan serieus aankijk.
Ze kijken me even verbaasd aan.
“Je hebt het nog nooit tegen iemand hier gezegd?” vraagt Morgan verbaasd. Ik schud mijn hoofd.
“Waarom zou je het dan zomaar tegen ons vertellen?” vraagt Cole.
“Jullie hebben mij geholpen. Jullie lijken mij geen mensen die hun beloftes verbreken. En misschien zouden jullie dan bij mijn vriendengroep willen komen. Want ik zie jullie eigenlijk nooit met iemand anders omgaan dan met elkaar.” zeg ik. Ze kijken mij verbaasd aan.
“Hoe weet jij dat we eigenlijk niet met iemand anders omgaan dan met elkaar?” vraagt Nathan nog steeds helemaal verbaasd.
“Ik zie jullie altijd met jullie drieën, jullie komen altijd met zijn drieën op school. En zitten altijd samen met de lunch.” zeg ik waardoor ze nog verbaasder kijken.
“Hou je ons in de gaten of zo?” vraagt Cole verbijsterd.
Ik schud mijn hoofd. “Nee. Jullie vallen gewoon niet zo op. Maar meestal lijken jullie aandacht te willen. En ik hoor jullie vaker roddelen over verschillende mensen. En omdat ik een hekel heb aan roddelen luister ik meestal extra goed naar jullie om te horen of het over mij of mijn vrienden gaat. Daarom let ik net even iets meer op jullie dan alle andere leerlingen die roddelen.” zeg ik.
Nathan, Cole en Morgan kijken me even sprakeloos aan.
“Je weet dat we meestal roddelen over verschillende mensen en alsnog wil je ons wel jou verhaal vertellen en vraag je ons bij jou vriendengroep?” vraagt Nathan verbijsterd.
Ik knik. “Meestal zorg ik dat mensen stoppen met roddelen door een wraakactie uit te voeren. Maar jullie zouden dan waarschijnlijk niet stoppen. Dus denk ik dat ik jullie beter op kan nemen in mijn vriendengroep. Omdat jullie daar waarschijnlijk zelf ook blijer van worden en omdat jullie dan waarschijnlijk niet meer zo'n zin hebben om te gaan roddelen, want dan zouden jullie uit de vriendengroep worden gezet.” zeg ik.
Ze kijken me weer verbaasd aan.
“Dus zouden jullie bij mijn vriendengroep willen?” vraag ik twijfelend. Want als ze het niet willen hebben ze alsnog recht op het verhaal en de kans dat ze er dan over gaan roddelen is aardig groot.
“We moeten even overleggen.” zegt Nathan voordat de andere iets hebben kunnen zeggen. Morgan gebaart dat de jongens mee moeten lopen.
Even later komen ze terug. Ze kijken mij nog steeds verbaasd aan.
“We willen wel bij jou vriendengroep. Maar weet je zeker dat je vrienden dat goed vinden?” zegt Nathan.
“Ik weet niet zeker of ze het goed vinden, maar jullie helpen mij in een moeilijke tijd, dus dan is de kans al groot dat ze het goedkeuren.” zeg ik. Ze kijken mij nog steeds verbaasd aan.
“Dus jullie willen wel bij mijn vriendengroep?” vraag ik nogmaals.
Nathan, Cole en Morgan knikken.
Ik slaak een zucht van opluchting. Maar nu moet ik het verhaal gaan vertellen.
Hoe ga ik dat doen?