Tom

Als ik weer wakker word, voel ik me een stuk beter. Dat even slapen heeft me goed gedaan. Ik ga overeind zitten en kijk zoekend om me heen. Voor mijn neus staat een glas water. Ernaast liggen twee witte pilletjes. Ik neem aan dat het paracetamol is en neem het in.
Na een minuut of 10 is de hoofdpijn bijna weg. Ik sta op. 'Amynthas?' Ik krijg geen reactie. Ik loop naar de keuken, waar ik een briefje zie liggen.

Tom,
Ik ben even om boodschappen.
We praten als ik terug ben en jij wakker.
Amynthas


Ik leg het briefje weer weg en ga aan de keukentafel zitten. Ik verberg mijn hoofd in mijn handen en zucht. Wat moet ik aan haar gaan vertellen? Ik weet bijna niks meer van gisteravond. Alleen van het begin weet ik nog een beetje. Het einde is een groot zwart gat. Het volgende wat ik me dan weer kan herinneren is dat ik vanmorgen wakker werd met een vreemde blonde del naast me.

De deur gaat open. Ik lift mijn hoofd op. Amynthas komt met zware tassen vol boodschappen de keuken in gelopen. Gelijk sta ik op en neem de tassen van haar over. 'Denk maar niet dat alles nou weer gelijk goed is,' mompelt ze. Ik schud mijn hoofd.
Zwijgend ruimen we samen de boodschappen op, waarna we aan de keukentafel gaan zitten. Amynthas zucht. 'Vertel maar.' Ze kijkt me aan met een vragende blik. Een zucht verlaat mijn mond. Ik weet niet waar ik moet beginnen. Het feit dat ik bijna alles kwijt ben, maakt het er niet handiger op.
'Ik weet het niet meer. Ik ben zeker meer dan de helft van de avond kwijt.' Amynthas onderbreekt me. 'Wat is het laatste dat je nog weet?' Ik sluit mijn ogen en graaf die in mijn ogen, terug naar gisteren. 'Het laatste wat ik weet is dat wij samen aan het dansen waren, op een slownummer.' Nu is het Amynthas haar beurt om te zuchten. 'Dat is dus bijna de hele avond,' kreunt ze.

Er zijn nog geen reacties.


Meld je gratis aan om ook reacties te kunnen plaatsen