Chapter nineteen part two.- Louis

Fel licht scheen in mijn ogen. Langzaam deed ik ze open en zag Harry op mijn borst liggen. Ik keek de kamer rond en zag Liam en Zayn in de deuropening staan. Ook Abigail en Niall lagen verstrengeld. Harry sliep gewoon door op mijn borst en ik zag Liam vragend kijken. Ik glimlachte. Voorzichtig wilde ik onder Harry uitkruipen maar hij pakte me bij mijn schouders en hield me tegen. Liam kwam naar ons toe gelopen. ‘Wil hij het nu eindelijk openbaar maken?’ fluisterde hij. Ik knikte. ‘Hoe is het met Amber?’ ‘Goed. Ze krijgt nog steeds pijnstillers, aangezien het veel pijn doet als zo’n gat dicht moet groeien.’ ‘Mooizo. Help me even onder Harry uit te komen. Dan draag ik hem wel naar ons bed.’ ‘Daarom sliepen jullie dus altijd op de zelfde kamer?’ vroeg hij toen hij Harry omhoog tilde. Harry’s armen lagen nu om mijn nek en ik tilde hem op. Daar lag hij dan. De mooiste jongen die ik ook had gezien, lag als een baby’tje in mijn armen. Ik liep naar onze slaapkamer en legde Harry in het bed. Ik ging naast hem liggen en staarde naar het plafond. Naast me ging Harry rechtop zitten en ik volgde zijn voorbeeld. Harry had nog steeds zijn favoriete shirt aan, met een grote print van Mick Jagger er op. Toen hij zag dat ik ook wakker was ging hij tegen me aan zitten. Ik speelde met zijn vrolijke krullen en hij staarde voor zich uit. Ik voelde zijn hand op mijn knie en pakte zijn gezicht met twee handen vast. ‘Ik hou zoveel van je, Styles.’ ‘Louis. Jij bent het enige in mijn leven dat echt belangrijk is. Als we thuis zijn wil ik wel met jou op de kamer hoor!’ Dat laatste zei hij met zijn kinderstemmetje, waar ik zo dol op was. Nog steeds zat hij met zijn rug naar mij en z’n hoofd gedraaid. ‘Tuurlijk mag dat, kleintje.’ Mijn handen hingen weer in zijn krullen. ‘Is het goed als ik ga slapen?’ vroeg Harry uit het niets. ‘Ja hoor.’ We gingen beiden weer liggen. Harry legde zijn hoofd weer op mijn borst. Een uitstekend plukje haar kriebelde mijn kin. Ik probeerde hem plat te duwen maar het lukte niet, Harry giechelde zachtjes. Hij plukte aan mijn shirt. Langzaam viel Harry in slaap en ik keek. Ik streelde met mijn hand over zijn rug, tot ik ook in slaap viel.
Langzaam deed ik mijn ogen open en knipperde tegen het zonlicht dat fel onze kamer in scheen. Harry lag nog te slapen. Dat was altijd zo. Ik was al wakker als voor Harry zijn ogen opende en sliep pas nadat zijn ogen gesloten waren. Het leek alsof mijn onderbewuste hem wilde beschermen. Mijn bewuste eigenlijk ook. Altijd moest Harry veilig zijn. Als hij iets ging doen moest hij altijd iemand meenemen van mij. Stel je voor dat er iets zou gebeuren. ‘Hé goede morgen krullie!’ Harry kreunde bij het horen van mijn stem en draaide zich om. Ik ging met mijn hand door zijn haar. ‘Harry, wake up!’ ‘Louis?’ ‘Ja.’ ‘Ik wil slapen.’ ‘We moeten spullen pakken, en er voor Liam zijn.’ Harry werd nu pas echt goed wakker. Hij kroop tegen me aan. ‘Ik hou van jou’ zei hij zachtjes. ‘Ik ook van jou.’ Zei ik terug. Harry liet zich voorzichtig uit bed glijden en liep naar de keuken, hij zou zoals altijd voor ontbijt zorgen. Ik liep achter hem aan en sprong op het aanrecht. Harry pakte eieren en gaf me in het voorbijgaan een kusje op mijn wang. ‘Lou, wil je please de tafel dekken?’ ‘Is goed.’ En ik liet mijn hand door zijn haar gaan. ‘Lou, je leidt me af.’ Ik knuffelde hem en kreeg de bekende giechel te horen. Langzaam dekte in de tafel en maakte de anderen wakker. ‘Niall, Abigail!’ Ik trok de deur open. ‘Oh, Shit!’ en ik liep snel naar Zayn en Liam. Het duurde nogal lang om Zayn uit z’n bed te krijgen, maar uiteindelijk lukt het me. Liam was nog steeds een beetje depri, maar het ging alweer beter je zag dat aan hem en ik merkte dat iedereen nog overbezorgd aardig deed. Normaal zou Niall boos worden als iemand het laatste ei zou pakken, nu hield hij zijn mond, maar wel met moeite. Abigail voelde zich niet heel erg op haar gemak, maar Niall hielp haar en ze kwam wat meer los. Abigail leek nergens op Amber, maarja, dat hoeft ook niet. Wel waren ze beiden lief. En ik was blij voor Niall & Abigail en Liam & Amber. Natuurlijk was ik ook blij dat “Larry” nu een feit was. De enige die nog alleen was was Zayn. Maar hij is erg verlegen, en ik wist zeker dat hij binnenkort een lieverd zou vinden die hem begreep. Ik voelde een hand op mijn knie en merkte dat Harry graag even weg wilde. ‘Guys, we zijn even in het park.’ ‘Oke, have fun.’ We kleedden ons snel aan liepen naar buiten. Ik pakte Harry’s hand stevig vast en samen liepen we naar buiten. In het park zochten we het bankje, “ons” bankje. Het bankje waar we voor het eerst hadden gezoend. De koude winterwind liet Harry’s krullen huppelen en zijn wangen een frisse rode kleur krijgen. Ik keek hem even aan, zag dat hij het koud had en trok hem tegen me aan. Samen keken we naar hoe de winterzon zijn weg naar boven vond, langs de boomtoppen en voorbij de wolken. ‘Gaan we terug?’ ‘Vind je het saai dan?’ ‘Nee, elk moment met jou is perfect.’ Dat was het liefste dat ik ooit van hem had gehoord. ‘Ik bedacht me dat vanavond om 8 uur ons vliegtuig gaat en ik mijn spullen nog moet pakken en nog extra tickets moet regelen.’ ‘Wauw, smart boy.’ Het schoot me plots te binnen. ‘Wat dacht je ervan een nieuw huis te kopen? Want we hebben nu een Amber en Abigail, dan kan iedereen in één huis. Dat is makkelijker en gezelliger.’ ‘Je hebt gelijk. Maar dan hebben we aan vier slaapkamers genoeg.’ ‘Logeerkamer?’ uiteindelijk waren we het erover eens dat er een grote keuken en woonkamer in moest en minimaal 4 slaapkamers. We liepen terug en zagen dat het al half twee was. Op de tafel stonden twee pizzadozen, die we leeg begonnen te eten. Harry legde zijn laptop naast zich neer en checkte of er nog vliegtickets waren. ‘Shit! De hele vlucht zit al vol!’ ‘Maakt niet uit.’ Hoorde ik Liam zeggen. ‘Ik blijf hier. Bij Amber, tot ze beter is. Dan pas komen wij ook.’