Untill I found you ||071|| Tom

Tom

Ik kreun zacht. Ik wil mijn ogen niet openen. Het doet nou al pijn aan mijn hoofd, laat staan als ik straks mijn ogen open. Ik wil niet weten hoeveel ik gisteren wel niet gedronken heb. Veel te veel in ieder geval.
Ik draai me nog een keer om. Ik verstop mijn neus in het kussen en snuif de geur op.
Wacht.
Dit is niet mijn kussen.
Ik weet niet hoe snel ik omhoog schiet en mijn ogen open. De hoofdpijn die in mijn hoofd dreunt, doet er niet toe. Naast me ligt een of andere blonde del. Shit. Waar is Amynthas? Waar ben ik überhaupt? Ik stap snel uit het bed en raap mijn kleren bij elkaar. Een kreun verlaat mijn mond. Ik wil nu al helemaal niet meer weten wat ik gedaan heb.
Ik pak al mijn spullen bij elkaar en verlaat het huis. Waar ben ik in godsnaam? Hier ben ik nog nooit geweest. Ik haal mijn telefoon uit mijn zak en bel Bill. Vermoeid neemt hij op. Het zal wel vroeg in de ochtend zijn, ik heb geen idee. Ik weet alleen dat ik zo snel mogelijk weg wil hier.
'Tom, waag het niet om met een slap excuus te komen. Ik kom je ook niet ophalen. Je zoekt het maar uit. Je hebt Amynthas pijn gedaan. Fysiek en mentaal. Ik hoop dat je gelukkig bent nu. Ik dacht echt dat je verandert was.'
Met die woorden hangt Bill op. Ik laat me op een stoeprandje vallen. Het maakt me nu echt niet uit of iemand me ziet. Ik heb Amynthas pijn gedaan. Ik leg mijn handen tegen mijn hoofd en schud mijn hoofd. Tranen verschijnen in mijn ooghoeken. Hoe heb ik ooit zo stom kunnen zijn? Het enige meisje waar ik echt van houd. De enige die mijn hart heeft, heb ik pijn gedaan. En ik weet niet eens meer wat ik gedaan heb. Fuck.