OO5.

Pov Anne

"Hi, we're One Direction, someone's calling you.." hoor ik uit mijn jaszak horen. Shit, dat is vast mijn moeder. Ik pak hem uit mijn zak en zie op het display inderdaad "mama" staan. Ik besluit toch maar op te nemen.. "Waar ben je in godsnaam, weet je wel hoelaat het is?!" hoor ik uit mijn speaker komen. Ik hou mijn telefoon een stuk van m'n oor af en kijk even op mijn horloge. Het is al 11 uur! Heb ik gewoon de hele dag buiten rond gelopen? "Ik kom eraan, mam" zeg ik snel en ik hang op. Ik loop richting huis. Ik moet door een akelig paadje maar ik ben toch niet zo bang aangelegd. Dan hoor ik opeens een gefluit. Maar het is geen vogel. Ik begin wat sneller te lopen. "Hee meisje" hoor ik opeens. Ik kijk snel achterom, niemand te zien. Ik begin nog harder te lopen. Dan word ik opeens van achteren vastgepakt. Ik gil het uit van de schrik. Het is een jongen van ongeveer 20 jaar, met donker haar en donkere ogen. Hij trekt me mee richting de bosjes. "HELP, HELP!!" gil ik. Ik zie dat er verderop iemand staat, maar die schijnt me niet te horen. De jongen is ook veel te sterk. Ik geef het tegenstribbelen op en we zijn bij de bosjes aangekomen. Dan hoor ik opeens een keihard bons en mijn armen worden losgelaten. Ik val op de grond en zie dat de jongen bewusteloos naast me ligt. Ik zie een zwarte schim boven me verschijnen. Omdat het zo donker is kan ik niet zien wie het is. Dit maakt me alleen nog maar banger.. Dan zie ik dat hij zijn hand uitsteekt die ik toch maar besluit vast te pakken, hij heeft me immers gered. Als ik opgestaan ben zie ik wie het is. Het is Simon! "What were you doing here?!" hij klinkt ernstig. "I don't know, I was just about to go home..". "You can't just walk around here at night, it's dangerous! Are you okay?" vraagt Simon. "Yeah, I'm okay. Thank you for saving me". Ik wil naar huis lopen maar Simon loopt me achterna. "Im walking with you!". "And the boy..?" vraag ik. "That's his problem". Ik moet lachen, zo herken ik hem van de tv. Als we voor mijn huis staan gooit mijn moeder de deur open en ze rent op me af. Ze pakt me stevig vast. Dan kijkt ze pas naar wie er naast me staat. "Is dat niet die man van Idols?" vraagt ze. "Bijna goed, mam" en ik moet lachen. "You want to come inside and drink coffee?" vraagt mijn moeder met haar brakke engels. Dat kan Simon niet afslaan. Zo zit ik daar, om 12 uur 's nachts koffie te drinken met Simon Cowell en mijn moeder aan de keukentafel. Dit wordt wat..

Pov Elvira

Ik word wakker van een ongelofelijke herrie. Ik hoor glazen en borden vallen en ik hoor vier jongens keihard lachen. Niall ligt nog steeds te slapen. Dan wordt er op de deur geklopt. Nog voordat ik kan zeggen dat ze binnen mogen komen zijn ze er al. Mijn mond valt open. Daar komen Zayn verkleed als spiegel, Liam verkleed als lepel, Harry naakt en Louis verkleed als wortel binnenlopen met een ontbijt. Ik hou het niet meer van het lachen en Niall schrikt wakker. "What's going on?! O MY GOD !!". De jongens lachen wat ongemakkelijk. Dan beginnen ze toch te zingen. "Happy birthday to you, happy birthday to you, happy birthday dear Elvira, happy birthday to you". Ik klap en lach tegelijk. Niall die nog half in coma ligt mompelt er iets onverstaanbaars uit. "What did you say, Niall?" vraag ik hem. "I didn't know it was your birthday today, is it?" kan ik er nog net uit opmaken. Ik geef hem een zachte duw met mijn elleboog. Dan verschijnt er een lach op zijn gezicht en geeft hij me een knipoog. "Well, this is becoming a bit awkward right now.." zegt Louis. Ze zetten het ontbijt op het nachtkastje en ze gaan snel weer weg. "They are crazy" zeg ik met een grijns op mijn gezicht. "I know, sometimes I feel like they are retarded" zegt Niall. Dan geeft hij me een kusje op mijn voorhoofd. "Happy birthday, beautiful". We eten het ontbijt op, wat voor de helft aangebrand. Dan laat ik mijn hoofd weer op Niall's borst rusten. "Tonight is going to be a special night, birthday girl" zegt hij met een glimlach op zijn gezicht. Ik glimlach naar hem en geef hem een kusje op zijn borst. Een half uurtje later besluiten we toch maar uit bed te gaan. Liam komt binnenstormen. "Elviraaaaaaa, you're coming with me to the supermarket?" zegt hij met puppie ogen. "Nobody wants to come with me" hij trekt een pruillipje. Ik lach naar hem en besluit toch maar mee te gaan. Ik geef Niall een zoen op zijn mond en hij geeft een speels tikje op mijn neus. Ik trek mijn jas aan en weg zijn Liam en ik. Als we in de supermarkt zijn gebeurt meteen hetgene waar ik bang voor was. Er komen horden meisjes op ons afgelopen. "Liam, is this your new girlfriend?" "Where is Danielle?". Iedereen stelt allerlei vragen. "She's just a friend of mine, a really good friend, but just a friend" zegt Liam terwijl hij knipoogt naar mij. Als Liam met wat meisjes op de foto is gegaan en we de boodschappen hebben betaald, lopen we naar buiten. "How was your first fanmeeting?" vraag Liam. "Awkward.." zeg ik. Ja, dat was het juiste woord om het te omschrijven..