Chapter 015

Ik voel me op een of andere manier heel fijn bij Niall.
Eigenlijk is wat ik nou doe heel naïef, want ik ken hem nog maar een paar uur en ik voel me nou al zo op mijn gemak en het lijkt of ik hem al járen ken. De manier hoe hij me zo gerust terwijl we zo straks nog ruzie hadden.
De manier waarop zijn ogen mij helemaal van de wereld brengt.
De manier van zijn mooie accent, de manier hoe zijn tanden perfect scheef staan.
Eigenlijk alles aan hem, ik voel hoe ik bloos. Oh god wacht, ho Lauren.
Je kent hem nog maar een halve dag. Mijn blik word weer naar zijn blikvangers getrokken, oh god, ze zijn zo mooi.
'Niall?' vraag ik voozichtig. Yes, what's up lauren? zegt hij. Ik kijk omhoog en kijk recht in zijn ogen, wow. Ze zijn zo mooi.
'What made you think that I was a crazy fan' vraag ik grijnzend.
Ik zie hoe het schaamrood over zijn wangen gaat. Ah, schattig.
'Well, when we all were together, one fan once asked Harry if she could lick his eyeball'(dat is echt waar trouwens). It can't be weirder like that, and so I thought that you were a crazy fan' vertelde hij. Ieuwh gadver, echt gadver, dat vraag je toch niet?
Wacht Harry? Welke Harry, als hij het nu toch over One Direction heeft kan ik het ja net zo goed vragen.
'Gross, jikes, it sounds so gross' zei ik walgend.
It is, but how weird it sounds it is just a little piece of their loyalty ya know' antwoord hij serieus.
Ik kijk hem met grote ogen aan en kijk naar hem om te zien of hij het echt meent.
Hij kijkt echt heel serieus. Niall meent het ook nog.
'So and what did he said?' gniffelde ik.
He was flabbergasted, and he didn't say a thing, until the bodyguard said to the girl that she had to go' zei hij schouder-ophalend.
'What is Harry's surname? If you don't mind me asking' zei ik.
'It's Styles, Harry Styles.
Nee, nee, nee, nee niet Harry omg. Hij gaf geen kik toen ik het over Liam had en hij wist dondersgoed wie Liam was.
Oh Harry Styles, I'm gonna catch ya.