O7. Just forget her

Ik pak mijn telefoon weer uit mn zak en open een nieuw bericht 'Joëlla, ik moet het vertellen, het spijt me maar dit geheim had je misschien niet aan mij moeten vertellen ' Sms ik haar en open het bericht wat ze me had gestuurd 'Lees dit'.
Ik zie zn ogen over de woorden glijden ' Dit.. Maar nee ze mag daar niet blijven.. Nee het mag niet uit zijn' Mompelt hij ' Jason, laat haar gaan alsjeblieft ' Zeg ik ' Nee.. Dat kan ik niet Rhiannon ' Zegt hij en kijkt me aan ' Jason, luister naar me, ze kan er niks aan doen okee.. Ze komt niet meer terug en nu ga je inpakken we gaan morgen weg weetje nog ? '. Hij loopt naar boven, ik had nooit gedacht dat hij echt zoveel om haar gaf. Ik loop ook naar boven en doe deur open.
Ik begin spullen bij elkaar te zoeken, veel truien want ik het gehoord dat het koud is, ik pak ook een paar mutsjes en m'n pet.
Nu nog schoene en dan ben ik denk ik wel klaar, ik ben blij dat mn moeder zo makkelijk is en dat ik het haar alleen hoef te vertellen.
Ik pak mn portemenee en kijk erin, creditcard en 500 euro.. Moet genoeg zijn. 'Klaaaaar !! ' Roep ik ' Ik ook ! ' roept hij terug, ik hoor voetstappen ' BOEEE ' roept hij ' Schrik ' zeg ik droog en schiet in de lach ' Heb je je board al ' vraagt hij ' Nee ik ga daar een nieuwe kopen ' Zeg ik ' Ohh goed idee ' zegt hij, het is goed om te zien dat hij weer een beetje lacht.. Maar ik weet niet of hij echt lacht of doet alsof om mij blij te maken.