Hoodstuk 17

het begin is Selena-haat maar dat word selena-love hoor!

POV Zsofi
een roze limo komt het terrein oprijden. Justin heeft alles uitgelegd waarom ze komt. Om het uit te praten. Als het maar op uitpraten blijft! Denk ik. "Jusssie!!" kirt Selena als ze uitstapt met haal knalroze killerheels. Ugh..ik mag haar nu al niet. Echt een barbiepopje.. denk ik. Ze loopt op Justin af alsof ze in dr broek heeft gepoept. Ze slaat haar armen voorzichtig om hem heen en plant een kus op de mondhoek van Justin waardoor er nu knal roze lippenstift op justin mondhoek zit. "oepsie!" giegelt ze dom terwijl ze met een zakdoekje (dat waarschijnlijk duurder is dan al het geld dat er in mn spaarpot zit) zijn mondhoek dept. Ik pakt het doekje van haar over en veegt het eraf. Arrogant kijkt ze me aan. Ugh.. hoor ik haar mompelen. Ik kijk weer naar Justin. Het enige wat hij doet is naar zn Supra s kijken. Ze zijn paars. Dan gaat de bel. Ik draai me snel om en loop het gebouw in. Als ik Joyce zie zitten ga ik snel naar haar zitten. Gelijk begint ze te praten over Selena. Dat ze haar niet mag enzo. Ik praat enthousiast met dr mee. Opeens word de stoel naast me weggetrokken. Gelijk stoppen we met praten. Justin geeft me "de blik". Onschuldig glimlach ik naar hem. "oh, stop niet met praten als ik eraan komt hoor!" zeurt haar stem in mn oor terwijl ze haar hand in haar zij plante. Arogant kijkt ze me aan, wachtend op een tegenwoord. "we hadden het erover dat popcorn lekkerder zout is dat zoet." zeg ik poeslief tegen dr terwijl ik een face smile opzet. Een nog facere lach geeft ze me terug. "jussiiiiiiiee..?" "waar moet ik nu zitten?" zegt ze met een zeikstem terwijl ze een pruillipje trekt. "eh.. je.. eh kan wel op mn schoot zitten.." mompelt Justin. Met open mond kijk ik hem aan. Verontwaardigd sluit ik hem en gun hem geen blik meer. Gosh.. wat haat ik haar.. snel begin ik weer een gesprek met Joyce over dat Blauwe appels de wereld over gaan nemen als we niet gauw alle autos ter wereld pimpelpaars met gele stippen verfen terwijl ik ovedreven met mn rug naar Justin toe zit. Ik hoor hem zuchten, maar schenk er geen waarde aan. Als Joe in zn handen klapt begint hij een heel gesprek over dat Selena er is en blah blah blah.. ze gaat staan alsof ze de koningin is. Elegant gaat ze weer zitten. Met een jaloerse blik kijk ik naar de armen van Justin, die om dr middel heen liggen. Snel prop ik mn eten naar binnen. Als we van tafel af mogen, ren ik snel naar mn hutje toe. Ik ga op mn bed zitten. Ik kijk de kamer rond. WTF?! Joyce houd toch helemaal niet van roze? Ik sms haar waarom ze in vredesnaam roze dekens op dr bed heeft. Ze belt me.
"yo, wtf? Roze?" roep ik door de telefoon. Dat is niet mijn deken. Mompelt ze. Van wie dan?! Roep ik. Selena... hoor ik haar fluisteren. SAY WHAT?! Gil ik nu. Ik had toch aan het begin van het kamp gezegt dat ik een week eerder naar huis ging? NEE! Roep ik. Dat heb je niet! Waar ga je dan heen. Terug naar huis.. Ik mocht niet langer blijven van mn pa.. hij is te snel bezorgd en hij mist me.. en het ergste is.. IK HEB NIET EENS AFSCHEID KUNNEN NEMEN VAN JE! Zegt ze. Wat bedoel je.. huh.. hoezo geen afscheid.. Ik zit in de auto..terug naar huis. OMGOSH!! we msnen en smsen en tweeten enzo! Oh en facebook! Zeg ik nu.. we kletsen nog wat en nemen dan afscheid.
Met een klap word de deur dicht gesmeten. Een arogant kijkend wijf kijkt me arogant aan. Ik besteed er geen aandacht aan en neem een hap van mn twix. Ik neem altijd een hap van allebei de repen tegelijker tijd, anders worden de repen lonley.. "weetje wel niet hoeveel calorieen daar niet inzitten!" hoor ik Selena zeggen. "nee." antwoord ik droog. "en ik wil het ook niet weten want het boeit me geen poetsdoek.." ze werpt me nog een arrogante blik toe en loop dan naar het roze bed tegenover de mijne en gaat voorzichtig zitten. Zwijgend zitten we tegenoverelkaar. "waarom doe je zo arrogant?" floept eruit mn mond voordat ik er erg in heb. Ze kijkt me raar aan maar alsnel weer arrogant. "waarom die jij zo kinderachtig." zegt ze nu. Jij bent echt gestoord!" "I was born to be happy, not normal." zeg ik terwijl ik mn mobiel uit mn zak vis en een bericht open. Help cruela de vill zit tegeover me met haar beschilderde face. HEEEELP!!Xoxo charlie ik druk op send. Omg ik kan nu al niet zonder Joyce! Ik prop mn mobiel onder mn kussen en verlaat zonder iets te zeggen mn hutje.

*Selena POV*
"waarom doe je zo arrogant?" BAM dat komt aan als een klap. Automatisch ga ik arrogant kijken. "waarom doe jij zo kinderachtig?" zeg ik terug. "gosh.. je bent echt gestoord.." mompel ik. "I was born to be happy, not normal." ik zucht.. soms zou ik echt willen dat ik normaal was.. dan zou ik dat masker ook niet ophoeven.. ik zie dat ze dr mobiel uit dr broekzak vis. Ze smst wat en legt dan met een trieste blik haar mobiel onder dr kussen en loopt zonder iets te zeggen het hutje uit. Na een minuut op de smerige bedrand gezeten te hebben, pak ik haar mobiel onder dr kussen vandaan en open het smsje dat ze vezonden had. Als ik lees wat ze had geschreven gaat er een steek door mn hart. Denk iedereen zo over mij? Snel veeg ik een traan van mn gezicht. "wtf dude?! Dat ik mijn mobiel!" geschrokken laat ik de mobiel uit mn handen vallen. Als ik hem weer oppak zie ik dat er een gigantische barst zit op het scherm. Charlie kijkt me woedend aan. Maar alsnel verdrietig. Ze draait zich om en rent het hutje weer uit met haar skateboard in haar armen. Ik verpest echt alles.. De relatie met Justin en nu Charlie dr mobiel.. ik ben nergens goed voor.. denk ik terwijl ik de mobiel van Charlie weer pak. Natuurlijk is die niet meer te maken. Ik bars in huilen uit.. waarom ik?!