Untill I found you ||060|| Amynthas

Samen met Tom zit ik op de bank in de studio. Alleen Bill moet nog een aantal dingentjes opnemen en dan kunnen we terug naar huis. Heel de tijd fluistert Tom lieve woordjes in mijn oor waardoor ik af en toe weer moet giegelen. Tom is echt gewoon perfect, hij is zo lief voor me. 'Ik wil je aan mijn moeder voorstellen' zeg ik zacht en Tom kijkt me doordringend aan. 'Weet je dat zeker?' Ik knik heftig en hij glimlacht. 'Ik zou niks liever willen dan de moeder ontmoeten van de mooiste meisje dat ik ken' Blosjes vormen zich op mijn wangen en ik druk mijn gezicht in zijn shirt en druk een kus op zijn shirt waar zijn schouder zit. Bill zijn stem klinkt door mijn oren en bewonderend begin ik te luisteren. Ik wist dat Bill een prachtige stem had maar dit slaat alles. Zijn stem laat me gewoon kippenvel krijgen. Zo mooi zingt hij. Ik kijk even over Tom zijn schouder naar Bill en zie dat hij zijn ogen gesloten heeft om de muziek beter tot zich door te laten brengen. Ik snap waarom ze zo beroemd zijn geworden, ze zijn alle vier stuk voor stuk fantastisch. En ik ben zo blij dat ik ze ontmoet heb. Bill is een van mijn beste vrienden en Georg is echt als een broer voor me geworden en Gustav is gewoon zo super grappig, hij kan me altijd aan het lachen krijgen. Eerst dacht ik dat ze heel onaardig tegen me zouden doen omdat ik Tom van hun had afgepakt maar gelukkig is denken ze dat niet. Na een uurtje is Bill ook klaar en met een grote glimlach komt hij weer teruggelopen en lachend geef ik hem een knuffel. 'Je was fantastisch' beken ik eerlijk en glimlachend drukt hij een kus op mijn voorhoofd. Soms noemt Bill me wel eens zijn kleine zusje, hij wil me altijd tegen alles beschermen. Soms zelfs tegen Tom zelf. David komt weer naar ons toegelopen, schud mij de hand en groet de jongens en loopt daarna met een telefoon aan zijn oor de ruimte uit. Mijn oog valt op de drumstel die in de hoek van de studio staat en grijnzend loop ik er naar toe en ga er achter zitten. De jongens kijken me verbaasd aan en lachend begin ik wat te spelen. Vroeger was ik altijd dol op drummen samen met mijn moeder. We maakte toen altijd muziek, zij op gitaar en ik op de drums. De vier jongens kijken me bewonderend aan als ik klaar ben en blozend haal ik mijn schouders op. 'Damn je bent nog beter dan Gustav' zegt Georg wat hem een stomp oplevert van Gustav. Lachend schud ik mijn hoofd en klim achter het drumstel vandaan en spring op Tom zijn rug. 'Gaan we ijsje halen?' vraag ik en Tom lacht. 'Voor jou alles klein kind' Nep-boos geef ik hem een klap tegen zijn kont en met zen allen lopen we (Oke ik op Tom zijn rug) naar de auto.

Samen met Bill zit ik op de bank een filmpje te kijken. Tom moest nog even wat regelen bij iemand waardoor hij nu weg is. 'Zullen we koekjes gaan maken?' vraag ik aan Bill en meteen springt hij op. 'JAA DAT DOEN WE!' gilt hij blij en rent naar de keuken. Lachend ren ik hem achterna en snel trekken we een schort aan. Bill een roze en ik een knalgele. 'Ruilen?' pruilt Bill maar ik schud heftig mijn hoofd. 'Ik wil de kanarie zijn, jij mag de varken zijn' zeg ik zo serieus mogelijk maar het faalt al gelijk want binnen een halve minuut liggen Bill en ik al op de grond van het lachen. Na een paar minuten komen Bill en ik toch maar weer overeind en grinnikend pakken we alle ingredienten en beginnen alles bij elkaar te mixen.

Als we na een uurtje eindelijk klaar zijn zit er overal bloem op mijn lichaam en bij Bill is hetzelfde alleen heeft hij ook nog een ei op zijn hoofd. Hij vond het grappig om meel naar me te gooien en toen deed ik het terug alleen even later veranderde dat gevecht in een eier gevecht met als gevolg dat we allebei onder de ei zitten. Proestend van het lachen stoppen we de koekjes in de oven en net op dat moment gaat de voordeur open en dicht. 'Jongens ik ben thuis' roept een vrouwenstem en meteen rent Bill naar de deuropening. 'Mam' hoor ik hem schreeuwen waarna er drie kusgeluiden volgen en zenuwachtig bijt ik op mijn lip. Shit, hoe ga ik dit uitleggen?