Questions ( aangepast )

Ik wil mijn ogen niet opendoen. Dan zal die mooie droom weg zijn. En straks zal ik er niets meer van weten.' Doe niet zo dom, Luna', zeg ik tegen mezelf. Langzaam open ik mijn ogen. Ondanks de duisternis kan ik Alec nog altijd zien. Hij ligt nog altijd net hetzelfde als toen ik in slaap viel. Zodra hij merkt dat ik wakker ben, geeft hij me een kus op mijn haar.
Ik voel dat er iets zwaar bovenop me ligt. Ik neem het stof tussen mijn vingers en frons mijn wenkbrauwen.' Mijn mantel', zegt Alec verklarend.' En waarom ligt die nu over mij?' vraag ik, misschien wat onbeleefder dan ik bedoel.' Je had het koud', zegt hij simpel.' Je bent echt een schat', zeg ik. Hij laat zijn duim kort over mijn wang glijden.
' Jij ook'. Mijn kaken worden rood en Alec lacht weer.' Waarom ben ik altijd zo grappig?' vraag ik, een beetje geïrriteerd.' Je bloosde daarstraks ook'.' Hoe kan je dat zien?' vraag ik verbaasd.' Ik heb .. Eeeuh... Nogal goede ogen'. Ik kijk op mijn gsm hoe laat het is. Pas vijf uur 's morgens. Bah. Maar het verbaast me niet. Ik word wel vaker in het midden van de nacht wakker.' Ga maar weer slapen', fluistert hij tegen me.' Maar ik wil niet slapen', werk ik tegen.' Ik ben niet moe', lieg ik. Hij zucht.' Dat ben je wel'.' Je kan zeggen wat je wil, maar ik ga niet slapen', hou ik vol.' Oké, dan', geeft hij toe.' Maar als je niet wilt gaan slapen, moet je wel een paar vragen beantwoorden'. Alec stelt me allemaal onbenullige vragen zoals: “ Naar welke band luister je het meeste? Wat eet je graag? Welke kleur draag je het liefste?...” Zo gaat het maar door. Altijd als ik eerlijk antwoord geef, zegt hij dat hij het maar niets vindt. Dus ik probeer te liegen. En dat gaat natuurlijk foutloos – niet dus.
Na twee uur, die maar op een paar minuten lijken, gaat mijn wekker af. Ik gaap en nestel me tegen de bloedmooie jongen naast me.' Wat een alarmtoon', grinnikt Alec.
Het liedje dat afgaat is ' It Never Ends', van Bring Me The Horizon. Het is best een mooi lied, maar niet echt evident om wakker mee te worden. Ach ja, door dat geschreeuw ben ik wel elke morgen meteen wakker.' Ik weet het', zucht ik.' Je wilt niet opstaan, hé”? Het is geen vraag. Ik schud mijn hoofd.' Geen probleem. Bel naar Rosie, en zeg dat je ziek bent'.
In zijn mond klinkt het als de beste oplossing aller tijden. Maar als ik mijn gezond verstand gebruik weet ik dat ik geen andere keus heb dan opstaan. Bovendien heb ik woensdag gespijbeld. Maar ik kan mezelf niet aanstoten om op te staan. Dus ik neem mijn telefoon en bel naar Rosie.' Goed idee', mompel ik. ' Heey, Lunaatje, wat is er?' klinkt haar opgewekte stem vanaf de andere kant van de lijn.' Kan je me alsjeblieft ziek melden?' smeek ik.' Waarom?' vraagt ze bezorgd. ' Gewoon wat hoofdpijn, het zal morgen wel weg zijn', verzin ik.' Oké, hou je goed, hé', moedigt ze me aan.' Zal ik doen. Je bent een schat'! Daarna hangt ze op. Pas als de verbinding verbroken is, zegt Alec iets. In die halve minuut heb ik nog altijd zijn stem gemist. Ik snap niet hoe ik het die maanden heb kunnen volhouden.' Wat wil je doen?' vraagt Alec aan me. ' Ik heb geen idee', geef ik toe.' Mag ik je nog een beetje uithoren'? ' Natuurlijk'. Na een tijdje kan ik mijn ogen niet meer openhouden en wiegt Alec me in slaap.