Untill I found you ||053|| Tom

Tom

Verbaasd kijk ik Amynthas aan. Haar blik is gericht naar beneden. Ik weet zeker dat ze gisteren, toen ik haar zag, nog geen gips zag. 'Amynthas?' In mijn stem klinkt een boze ondertoon. Ik wil weten wat er gebeurt is. Ik wil weten wie haar dit heeft aangedaan. Diegene zal dan zelf eens voelen hoe het voelt.
'Ik,' stamelt ze, 'ik viel. Ik viel van de trap.' Ze kijkt me nog steeds niet aan. Waarom heeft ze het niet gewoon gezegd? Waarom zou ze het voor me verborgen willen houden? Iedereen kan toch weleens vallen? Voorzichtig sla ik mijn armen om haar heen. 'Waarom zei je niet gewoon dat je gevallen bent?' Ze haalt haar schouders op. Met een zucht sluit ik mijn ogen kort. 'Wat is er Tom?' Ik open mijn ogen en kijk haar aan. Ze kijkt me vragend aan. In haar blik zit nog iets anders. Angst? Waarom zou ze bang zijn? Ik druk een kus op haar slaap en wang.
'Wat is er met je arm aan de hand?' Ik laat mijn hand voorzichtig over haar gips glijden. Ze zucht even en speelt met haar handen. 'Mijn elleboog is gebroken.' Geschrokken kijk ik haar aan. Ik wist niet eens dat je je elleboog wel kon breken!
'Hoe lang moet je met gips lopen?' Een diepe zucht verlaat haar mond. Ze vindt het duidelijk niet leuk om het hierover te hebben. Dat zou ik ook niet vinden, maar ik wil het toch weten. 'Zes weken. En als het niet geneest moet het geopereerd worden.'
Ik zeg even niks. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ik wil niet dat mijn Amynthas geopereerd moet worden. Ik wil haar helemaal geen pijn zien lijden. Ik wil haar gelukkig zien, gelukkig zien met mij.
Amynthas kijkt me aan. 'Wou je me vanwege je arm niet zien?' Ze bijt op haar lip en knikt. Met mijn vinger strijk ik voorzichtig over haar wang. Aan mijn vinger blijft wat make-up hangen. Verbaasd kijk ik eerst naar mijn vinger en daarna naar Amynthas. Een zucht verlaat haar mond. 'Nu wil je zeker weten waarom er zoveel make-up op zit?' Ik knik. De vorige keren had ze niet zoveel make-up op. Dat heeft ze ook helemaal niet nodig. Amynthas is prachtig van zichzelf. 'Blauwe wang, ook van die val,' zucht ze. Ik druk een vlinderzacht kusje op haar wang. Waarschijnlijk helpt het niet veel, maar misschien helpt een beetje extra liefde om haar wang sneller niet meer blauw te doen lijken.