Untill I found you ||052|| Amynthas

Ik kijk Tom aan die me met een rare blik aankijkt. Ik snap dat hij me totaal niet begrijpt en zwijgend staan we tegenover elkaar. Gelukkig heb ik een badjas aan waardoor hij niet ziet wat er met men elleboog aan de hand is en doordat ik mijn make-up nog niet verwijderd heb kan hij ook niet zien dat ik een blauwe plek heb op mijn wang. 'Waarom doe je zo raar?' vraagt Tom en ik zucht even. Zonder iets te zeggen duwt Tom de deur verder open en loopt zonder iets te zeggen door naar de woonkamer en zwijgend loop ik achter hem aan en zie hoe hij heel de woonkamer doorkijkt. 'Wat doe je?' vraag ik niet begrijpend. 'Waar is hij?' Ik kijk hem vragend aan als teken dat hij duidelijker moet zijn met hij. 'Die jongen waar je mij voor vervangt' zegt hij en balt zijn handen tot vuisten en meteen kijk ik hem recht in zijn ogen aan en wil naar hem toe lopen als hij sissend zegt dat ik moet blijven staan. 'Waar Amynthas?' vraagt hij, aan zijn stem kan ik horen dat hij kwaad is. Nee woedend. 'Er is hier niemand, echt niet' zeg ik zacht en voel hoe de tranen in mijn ogen springen. 'Je liegt' schreeuwt hij nu en met een knal beland zijn vuist tegen de muur en verschrikt doe ik een aantal stappen naar achteren. Zijn vuist begint te bloeden maar hij lijkt er helemaal geen last van te hebben. 'Er is hier echt niemand Tom, echt niet' piep ik nu en begint zacht te snikken wat hem doet kalmeren en snel komt hij naar me toegelopen en slaat zijn armen om me heen en trillerig klamp ik me aan hem vast. Zachtjes tilt hij me op en gaat op de bank zitten met mij op zijn schoot. 'Wil je wel bij me zijn?' vraagt hij nu zacht en laat zijn vingers over mijn wang glijden en veegt zo een voor een de tranen weg. Als zijn vinger over de blauwe plek glijd bijt ik even op de binnenkant van mijn wang om de pijn te verdringen. 'Ik wil het liefst elke seconde bij je zijn Tom, ik meen het' Er vormt zich een glimlach op zijn lippen en hij drukt zijn lippen zacht op de mijne. 'Ik ook bij jou' zegt hij en voor ik iets terug kan zeggen zijn, zijn lippen alweer op de mijne gedrukt. Zacht glij ik met mijn tong over zijn lippen die hij maar al te graag opent. Mijn goede hand wikkel ik door zijn haren en zacht duwt Tom me naar achteren waardoor ik nu op de bank ligt en zonder de zoen te verbreken komt hij boven me hangen en legt zijn handen op mijn heupen. De zoen word wilder en Tom zijn handen glijden via mijn heupen naar mijn benen en gaat steeds hoger. Ergens weet ik niet of ik dit wel wil maar straks gaat hij me een klein kind vinden omdat ik het nog niet wil. Tom zijn handen maken voorzichtig mijn badjas los en voordat hij iets kan zeggen druk ik alweer mijn lippen op de zijne en wil net mijn hand onder Tom zijn shirt laten glijden als een pijnscheut door mijn elleboog schiet en meteen gil ik het uit van de pijn en geschrokken springt Tom van me af en kijkt me vragend aan. 'Heb ik je pijn gedaan?' Ik schud mijn hoofd en wil opstaan als er weer een pijnscheut door mijn elleboog schiet en snikkend grijp ik erna en zie Tom verbaasd kijken en zonder wat te zeggen trekt hij me recht en trekt mijn badjas uit en zijn oog valt op het gips. 'Wat is er gebeurd?'