Untill I found you ||044|| Amynthas

Voorzichtig knoop ik mijn blouse los en laat die over mijn schouders glijden en met een zachte plof beland hij op de grond. Ik kan mijn elleboog bijna niet bewegen. Ik glij zacht met mijn vingers over mijn elleboog en krimp even ineen van de pijn. Hij is blauw en dik geworden. Naar de dokter gaan wil ik niet want dan vragen ze vast hoe het is gekomen en moet ik weer een smoesje verzinnen. Ook in mijn gezicht is een blauwe plek te zien maar die kan ik zo wegwerken met make-up. Voorzichtig en met een hand kleed ik me helemaal uit en laat me dan in het bad vallen en warm water verwarmt mijn lichaam en genietend sluit ik mijn ogen. Meteen zie ik de mooie bruine ogen van Tom weer voor me en een brede glimlach neemt mijn gezicht over. Wat zou hij nu aan het doen zijn? Waarschijnlijks iets heel leuks en heeft hij de tijd van zijn leven. Ik hoop het maar, dat verdient hij.

Nadat ik een uurtje in bad heb gelegen loop ik in mijn badjas naar beneden waar ik mijn broertje een kus op zijn wang geef en mijn moeder ook. 'Waarom lig je nog niet op bed?' vraagt mijn moeder me ineens en langzaam haal ik mijn schouders op. 'Waarom ligt Levi nog niet in bed?' weerkaats ik haar vraag en lachend schud ze haar hoofd. 'Je hebt gelijk, jullie gaan allebei naar bed' zegt ze en tilt Levi op en samen lopen we naar boven waar ik in mijn eigen kamer verdwijn en in men bed kruip met men badjas aan. Ik heb Tom heel de dag niet meer gesproken dus pak ik mijn mobieltje en open een nieuw smsje. Ik mis je Tom, sliep je nu maar naast me. Slaaplekker, bel me morgen alsjeblieft even. xxAmynthas.