Untill I found you ||036|| Amynthas

Na nog in een aantal atracties te zijn geweest begin ik toch wel moe te worden. Ik gaap even en Tom kijkt me meteen lachend aan. 'Ben je moe?' vraagt hij en zachtjes knik ik. 'Maar ik wil nog niet naar huis, wil bij jou blijven' zeg ik zacht en leg mijn hoofd op zijn schoot en sluit mijn ogen even. Een bankje ligt misschien niet lekker maar alles is beter als Tom er gewoon bij is. Tom zijn vingers glijden zachtjes door mijn haren waardoor ik steeds dichterbij de slaap kom. Na een paar minuten voel ik hoe de slaap toch mijn lichaam overneemt en langzaam word ik meegezogen door een zwart gat.

Zachtjes word ik wakker door iemand die me op iets zachts neerlegd en langzaam open ik mijn ogen en kijk recht in de ogen van Tom. Meteen neemt een glimlach mijn lichaam over. 'Ik hoop niet dat je het erg vind dat ik je niet naar huis heb gebracht' Verbaasd kijk ik de kamer rond en kom tot de conclussie dat dit niet mijn kamer is. 'Is dit jouw kamer?' vraag ik schor en glimlachend knikt hij en staat op. 'Ik slaap wel op de bank' zegt hij en wijs naar de bank die in een hoekje van zijn kamer staat. Als hij weg wilt lopen pak ik hem snel bij zijn broek vast en trek hem naar achteren zodat hij naast me valt. 'Slaap naast me' fluister ik zacht en nestel me dichter tegen hem aan en voel hoe hij zacht zijn armen om me heenslaat. Ik leg mijn hoofd op zijn borst en sluit mijn ogen weer.